Tantetil Vrijdag heb ik een date met vriend gepland staan. Dan vieren we ook zijn verjaardag met z’n tweetjes, want hij was afgelopen week jarig.
Het is de afgelopen weken alleen meerdere keren (drie keer) gebeurd dat we een afspraakje last minute moesten verzetten. En een keer dat we een date hadden staan, maar er iets tussen kwam. Waardoor het een vluggertje van een half uurtje werd (omdat dat even prioriteit had, sorry). In alle keren was het gewoon overmacht en kon hij er niks aan doen. Dus was ik ook niet boos of zo.
Nu appte hij vanmiddag dat de date van vrijdag moeilijk word. Maar hij gaat z’n best doen. En appte daarnet dus dat het wel door kan gaan. Maar niet de hele avond. En weer met een reden waar hij weinig aan kan doen (waarvan ik weet dat die klopt). Maar toch voelt het gewoon kut. Ik voel me geen prioriteit. Heb altijd geleerd dat als je mensen graag wil zien, dan maak je tijd voor ze... En aan de andere kant, hij is voor mij ook niet nr. 1 prioriteit. Want dat zijn m’n kinderen... En ik heb het ook heel vaak te druk...
Kortom. Ik weet gewoon echt even niet wat ik er nou van moet vinden.
