Ik ben deze zwangerschap zoooo spuugzat!
Ik kan níks, wil vanalles, ben moe, down, heb 24/7 pijn en van elke stap die ik zet krijg ik harde buiken. Ik wil mn lijf terug, mn kleine jongetje ontmoeten en een leuke moeder kunnen zijn voor mn kleine meisje.
En nu voel ik me schuldig omdat we zo uitgekeken hadden naar deze zwangerschap en het allemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Nog 9 weken... Bleuh.
