Meca Hij is gistermiddag overleden. We wisten pas 3,5 week dat hij niet meer beter zou worden, het is zo'n achtbaan waar we in zitten. Echt heel heftig, maar ik vind het heel fijn hoe we dit als gezin hebben gedaan (en doen) en voor mijn vader was het goed zo, hij vond het fijn om te zien dat er allemaal samen waren de afgelopen weken en dat we hem goed verzorgd hebben. We hebben dinsdag afscheid van hem genomen voor hij in slaap werd gebracht. Ik ben echt intens verdrietig en ik mis hem heel erg maar ik voel ook rust en opluchting dat hij geen pijn meer heeft en dat we niet meer de hele tijd alert hoeven te zijn op wat hij nodig heeft, want de laatste anderhalve week vroeg hij geen hulp meer en kon hij alleen nog maar een beetje fluisteren en ook niet meer zelfstandig drinken. Zometeen om 9 uur komt iemand van de Dela langs om alles te bespreken dus dan begint die hele toestand weer.
