Honkeytonk Paar gesprekken gehad bij de relatiecoach. Zij is nu in opleiding tot relatietherapeut en het stel wat zij daarvoor 'gebruikte' is uit elkaar, dus ze heeft gevraagd of wij haar feedback willen geven voor haar opleiding. In ruil voor gratis therapie. Nou, dat komt wel goed uit, want het is erg duur en we kunnen dan maar 1x per maand. Er zit dus nu nog geen schot in. Ik vind het wel prettig dat er dan iemand met je meekijkt hoor. Als onafhankelijk iemand. Ik merk wel besef bij vriend dat hoe hij dingen aangepakt heeft, niet goed is. Maar ook hoe hij dus niet communiceert. Dat is wel een eyeopener voor hem gelukkig. En het inzicht geven in mijn denkwijze, en dat ik hem op bepaalde punten al tegemoet kom, dat ziet hij dan niet in. Hij heeft vaak migraine en dat heeft enorm effect op zijn humeur. Maar daar kan ik ook niks aan doen. Alles wat ik zeg is dat een kathalysator (ik weet even niet hoe je dat schrijft), dus ik loop dan op eieren. Om het minste of geringste wordt hij boos. Dat is natuurlijk ook niet normaal als dat een paar keer week is. En ook al kan hij daar niks aan doen, wij, dafne en ik, zitten er wel mee. Gelukkig gaat hij volgende week beginnen met een nieuw medicijn. We hopen wel dat dat wat doet.
Er is wel weinig affectiviteit nog. We hebben echt al heel lang geen gemeenschap gehad. Enerzijds omdat ik de sfeer in huis nou niet bepaald leuk vond. Maar hij zocht ook geen toenadering meer. En het doet bij mij gewoon pijn. Ook al eens voor naar een gynaecoloog geweest, maar ik ga binnenkort een second opinion ergens anders aanvragen. Want de lust vergaat je gewoon, als het pijn doet al jaren.
Dus tja, nog wel wat werk aan de winkel.
