Ik kom net uit een burn out.
Ik heb zeker oordelen maar niet over trivale dingen als kleding. (Mijn man soms wel, erg grappig als dingen mij dan niet opvallen / ergens geen aandacht aan besteed.)
Ik heb wel een oordeel als iemands waarden en normen niet matchen. Bijvoorbeeld elektrisch afval in je groenbak gooien. Daar vind ik wat van.
Maar kleding, schoenen, haar zal me echt aan mijn reet roesten.
Ik was heel hard voor mezelf. Herkende dat eerst niet eens. Maar ik weet ook dat ik met mezelf het langst doormoet en ik dus maar het beste aardig voor mezelf kan zijn.
Wat anderen van mij vinden boeit me ook niet veel. Ga gerust zonder make-up de deur uit. De mening van mijn man en kinderen vind ik belangrijk. De rest kan op het dak gaan zitten.
Ik zeg ook eerlijk dat ik 2 kinderen te spelen te druk vind. Kan me weinig schelen wat de andere moeder daarvan vindt.
Na 2 pogingen laat ik deze post lekker in het verkeerde topic staan. En waar jullie daarvan vinden kan me lekker niks schelen.