Vorig jaar lukt het lopen met twee stokken nog niet (iets met een verstoorde coördinatie en over mijn eigen stokken heen struikelen). Vanochtend weer geprobeerd en nu lukt het wel. Alleen het ‘starten’ is even lastig, maar zodra ik een ritme heb en vooral niet nadenk, gaat het echt heel goed. Ik heb nog nooit zo snel met zo weinig moeite en zo ver gelopen sinds mijn cva. Het voelde alsof ik makkelijk nog veel verder kon 😁.
