Groep 4/5 klets (deel 2)

Hopsatee

Vulpen Ja dit, we zien het alleen terug in de overzichten in de rapporten of bij gesprekken. De oudste geeft wel aan dat ze met juf nabespreken dus hij heeft nu wel een beeld en weet wel wat hij gehaald heeft sinds groep 6/7 en hij weet ook vaak dat hij Cito getoetst wordt.

De jongste in groep 4 weet vaak niet eens dat hij Cito getoetst wordt .

Hopsatee

Femkes klopt. Ik weet heel vaak niet eens dat ze Cito toetsen hebben en in de onderbouw de kinderen zelf ook niet. We zien alleen 2-3x per jaar wat grafieken en dan wordt het besproken. Gaat ook niet om de resultaten van elke individuele toets maar meer de lijn zoals het ons verteld wordt.

Misschien dat het wel gedeeld wordt bij kinderen met moeite en andere scores hoor, geen idee maar ik ben kinderen waar altijd alles goed gaat en de lijn stijgend of gelijk is 🤣

Femkes

Vulpen hier krijgen ze inderdaad de scores in het rapport. Maar grafiekje is toch niet zo onduidelijk, lijkt enorm op de groeigrafiek kinderen. De meeste zitten in het midden en je hebt kinderen boven en ondergemiddeld qua score.

Hopsatee het gaat ook inderdaad om de lijn. Maar daarom konden we nu bij mini goed zien dat ze van gemiddeld naar ver boven gemiddeld was gegaan in een half jaar. Dat is dan een eenmalige score, maar juist die verschuiving zie je niet vanuit reguliere toetsen.

Hopsatee

Femkes Nee klopt dus Cito telt wat dat betreft zeker mee. Maar mijn kinderen zijn nogal gelijkmatig steeds 🤣 ze laten vrijwel geen uitschieters zien al vanaf het begin. Ik bedenk me trouwens dat we de laatste keer bij S (groep 7) wel een lijst kregen met scores per toets. Maar dat was de eerste keer dus ik denk dat het wellicht bij ons gebonden is aan jaargang.

Wat ik wel lastig te duiden vond bij de oudste was dan waar hij ongeveer zat qua advies maar daar hebben we recent apart een pre advies voor gehad van de juf gelukkig.

Vulpen

Femkes Maar grafiekje is toch niet zo onduidelijk, lijkt enorm op de groeigrafiek kinderen. De meeste zitten in het midden en je hebt kinderen boven en ondergemiddeld qua score.

Groeigrafiek kinderen? Bedoel je van baby's op het consultatiebureau?

Ik zie altijd allerlei lijntjes, waarvan 1 dan de score is, maar geen idee hoe je het precies moet interpreteren. Als een lijn daalt, weten ze dan ineens minder of zou alles in principe rechtdoor moeten lopen, bijvoorbeeld. Het fluctueert allemaal nogal maar bij oudste zit haar lijn meestal boven de rest van de lijnen dus ik veronderstel dat het dan prima is. Misschien dat de citoscores wel besproken worden met kinderen waar het minder lekker mee gaat, dat zou kunnen (maar hoop alsnog voor hen van niet).

[edit] Zou ook zomaar kunnen dat we helemaal geen cito hebben nu ik er langer over nadenk 🫣 Ik besef dat het een zegen is dat ik het niet precies weet.

Trees

Vulpen ik weet niet of iedereen dezelfde grafieken krijgt, maar hier was de zwarte lijn de score van je kind. De donkergroene dikke lijn is het landelijk gemiddelde. Hier zal ongeveer de helft van alle kinderen in Nederland binnen scoren. De lichtgroene dikke lijnen daarboven en daaronder, is waar denk ik zo 80% in valt. Een breder gemiddelde (ik denk dat dit 1 standaard deviatie boven en beneden het ‘absolute’ gemiddelde is?). Boven de gekleurde lijnen is dus bovengemiddeld en daaronder benedengemiddeld. Kinderen volgen hun eigen lijn, maar over de gehele linie zal het stijgen met soms wat pieken en dalen. Als de opvolgende toets bijv iets lager is dan daarvoor, betekent niet perse dat je kind minder weet, maar de toets kan moeilijker zijn geweest. Grote dalingen zijn inhoudelijk natuurlijk wel relevant. Of een afzwakking van de gehele curve over langere tijd ook.

Edit: ik zie nu je toevoeging. Op steeds meer scholen hebben ze de IEP ipv de Cito. Onze school was ook overgestapt van Cito naar iep. Het ziet er anders uit, maar het komt uiteindelijk op hetzelfde neer. Scholen zijn verplicht om de voortgang per leerling te volgen, maar kiezen zelf hoe ze dat doen.

Femkes

Vulpen ik zou niet verwachten dat citoscores worden besproken met een kind. Ook niet als het kind minder goed scoort. Ik zou verwachten dat het wordt besproken met ouders en kind als er aanwijzingen zijn dat een kind (naar boven of naar beneden) gaat afwijken van de eigen lijn. En 1 score is geen score, het is logisch dat er een mate van fluctuatie in zit. Maar een kind dat jaren bovengemiddeld scoort en dan opeens ondergemiddeld scoort is reden om te bespreken of er reden is tot verder onderzoek. En ook als de score juist heel erg omhoog gaat. Ook dat is reden om te kijken wat erachter zit, want dan kun je daar je voordeel mee doen.
Ik vind de waarde dus niet de score zelf, maar juist het inzicht in ontwikkeling. Die vind ik vaak bij dit soort toetsen beter dan een reguliere rekentoets of zo.

Vulpen

Femkes Maar vanaf welke leeftijd zou je dat doen?

Trees

Vulpen hier werd het vanaf eind groep 7 besproken, omdat ze dan het eerste voorlopig schooladvies kregen. Was wel samen met ons en niet alleen de Cito /iep werd besproken, maar het hele totaalplaatje. Het werd dan meer als onderbouwing gebruikt voor het voorlopig schooladvies.

Femkes

Vulpen als er iets gaat afwijken. Dan gebeurt er blijkbaar iets waardoor het toetsen minder goed gaat. En dat kan van alles zijn, maar even in de gaten houden en bespreken is dan handig. En inderdaad in groep 7 (en misschien iets eerder als handig) voor het advies.

Liekje81

Vulpen ja hier ook idd 2x per jaar in het rapport. Niet van juf zelf. En tja, niet mee bezig zijn. Helaas scoorde Dafne de vorige keer niet volgens haar normale niveau op de rekentoets. Ze baalt daar erg van en ja, daar heeft ze het nu over, nu de cito's bijna beginnen. Komt ze zelf mee, niet omdat wij het daar over hebben, of toen ze rapport kreeg we teleurgesteld ofzo waren. Het blijkt dat toen de cito's waren, er erg veel gekletst werd door kinderen die al klaar waren, daar is ze nu ook bang voor. Juf heeft na de vorige cito's de cito nogmaals met haar 1 op 1 gedaan, omdat ze de uitslag zo gek vond. Foutloos. Daar baalt dochter dan van. Vind ik dat goed? Nee. En ik probeer haar daar natuurlijk wel in te begeleiden. Maar ik hou het toch niet tegen dat ze zich er dan druk om maakt. Ze is 10 en zich natuurlijk wel meer bewust van die dingen.
Ik twijfel wel om de juffen een bericht te sturen over dat ze zich nu zorgen maakt. Aan de ene kant denk ik: komt wel goed. Aan de andere kant denk ik: ik vind het ook niet goed als het inderdaad zo is dat de rest gaat kletsen als nog niet iedereen klaar is.

Vulpen

Liekje81 Ja ik snap het hoor.

Ik zou wel een berichtje sturen trouwens. Wel zo handig als ze niet opnieuw de toets 2x hoeft te maken... Daar wordt het alleen maar beladen van, dus beter ervoor zorgen dat ze gewoon alle rust heeft.

Pimpelmeesje

Liekje81 Ik twijfel wel om de juffen een bericht te sturen over dat ze zich nu zorgen maakt.

Ik vind het wel fijn als ik ingeseind wordt (das dan bijna altijd door mentor) dat er iets in het koppie van een leerling speelt. Een klein moment aandacht kan helpen, of andersom een verkeerde opmerking dingen onbedoeld erger maken.

En dat aanvoelen in een groep van tig leerlingen is heel moeilijk, vooral omdat veel het echt niet laten merken dan.

Liekje81

Vulpen beetje jammer dat alleen de 1e keer telt... 🙈 Maar denk idd dat ik wel even bericht stuur.

Vulpen

Femkes Ja, op individueel niveau snap ik dat maar bekeken vanuit een breder perspectief vind ik dat wel echt heel heftig, om met zulke kleine kinderen het te gaan hebben over schoolresultaten. (Wel logisch dat je vanaf groep 7 gaat kijken naar advies natuurlijk)

Femkes

Vulpen maar dat doe je toch op niveau? Als een kind uit groep 3 op wat voor toets dan ook veel slechter scoort dan verwacht, dan vraag je toch als juf/meester of er iets is. Niet als in: je rekentoets was ontzettend slecht, wat is er aan de hand. Maar meer, goh ik zie dat je soms wat meer moeite hebt met sommen die je eerder makkelijk vond, kan ik je helpen, wil je erover praten.
Ik denk dat we gewoon iets anders in de wedstrijd zitten, ik vind de cito een tool om de ontwikkeling van een kind te kunnen volgen. Met als voordeel dat je kunt vergelijken tegen de massa en tegen eerdere resultaten. Net als dat observaties in de klas, tempotoetsen, speelgedrag en dictees tools zijn om een kind te monitoren op ontwikkeling. Als er ergens in al die tools iets opvallend zichtbaar is, dan is dat een aangrijpingspunt om verder te kijken. Niet meer,niet minder. Mijn citotoets in groep 8 was een soort levensbepalend moment waar extreem veel druk op werd gelegd. Juist door regelmatig dezelfde tool te gebruiken gaat de druk er voor mijn gevoel vanaf. Mits je het goed gebruikt, maar daarin is een citotoets niet anders dan een observatie. Het gaat om het totale plaatje waar de citotoets een kleur kan geven. Het lijkt me een ontzettend slecht idee om bij kleuters met ze te gaan bespreken dat hun citoscores onder gemiddeld zijn, maar het lijkt me net zo'n slecht idee om bij een kleuter te gaan bespreken dat de tekening zo slecht is ivm zijn slechte fijne motoriek. Maar het kunnen wel tools zijn om te zien waar een kind extra ondersteuning op nodig heeft of juist extra uitdaging op mag krijgen. En dat bespreek je, op niveau, ook met een kleuter.

Trees

Vulpen ik vind het ook lastig hoor. Ik ben helemaal niet tegen toetsen. Het is m.i. een goed hulpmiddel (mits het ook echt als hulpmiddel wordt gebruikt en niet als doel) om te kijken waar het kind staat en wat het nodig heeft. Wel voor de volwassenen. Resultaten bespreken met het kind zelf op zijn/ haar niveau hoeft van mij überhaupt nog helemaal niet zo vroeg.

Persoonlijk zou ik veel liever het proces bespreken dan het resultaat. Tegen een jong kind zeggen dat je ziet dat ze iets moeilijk vind n.a.v. een toets, is toch een bepaald oordeel over zijn presteren en dat voelen kinderen denk ik wel aan. Ik zou dus liever aan het kind zelf vragen hoe zij vindt hoe het gaat en wat ze lastig of makkelijk vond. Vanuit daar aansluiten ipv vanuit het resultaat op een toets. Ik vind de hele nadruk die in onze maatschappij ligt op presteren sowieso wel een ding. Zo jong hoeft daar van mij de nadruk nog niet op gelegd worden richting een kind. Van mij mag dat wel wat later als het zelfbeeld al wat meer gevormd is en wat steviger is. Het resultaat van een toets met het kind bespreken, mag van mij de eerste jaren dus wel worden overgeslagen.

Vulpen

Trees Ja zo bedoelde ik het ook.

Femkes Als een kind uit groep 3 op wat voor toets dan ook veel slechter scoort dan verwacht, dan vraag je toch als juf/meester of er iets is. Niet als in: je rekentoets was ontzettend slecht, wat is er aan de hand. Maar meer, goh ik zie dat je soms wat meer moeite hebt met sommen die je eerder makkelijk vond, kan ik je helpen, wil je erover praten.

Ja ik weet niet. Ik vind dat je dan op te jonge leeftijd al zelfreflectie vraagt van een kind op het presteren. Ik denk dat we hier inderdaad allebei een ander uitgangspunt in hanteren. De citotoets in groep 8 als hét levensbepalende moment lijkt me ook niet goed, maar ik denk dat de oplossing daarvan eerder ligt in het makkelijker maken van het switchen tussen niveaus op de middelbare school. Het zou ook enorm helpen als de samenleving zo is ingericht dat ouders niet meer de neiging hebben om hun kind kost wat kost op zo'n hoog mogelijk niveau te hebben.

Hopsatee

Trees Ik zou dus liever aan het kind zelf vragen hoe zij vindt hoe het gaat en wat ze lastig of makkelijk vond. Vanuit daar aansluiten ipv vanuit het resultaat op een toets.

Dit is hoe ze dat bij ons doen vanaf groep 3 waarbij in groep 7 natuurlijk iets anders wordt gekeken en besproken dan in groep 3. Maar wij hebben een Dalton school en ze leggen eigenlijk geen focus op toetsen of Cito’s. Ik ben niet anders gewend dus ik vind het een prima aanpak. Maar omdat mijn kinderen ook heel gelijkmatig zijn en geen dips of hele hoge stijgingen hebben is er ook geen noodzaak om een toets of resultaat te bespreken voor ons als ouder. Als dat anders was kan ik me voorstellen dat ik misschien dat wel zou doen.

En: mijn ouders waren ook altijd zo van: hoe vind je het zelf gegaan? En dat is eigenlijk altijd wat ik ook vraag aan mijn kinderen. Hoe ze er zelf naar kijken en wat hun gevoel erbij is. Maar dat is dus niet op basis van een besluit maar meer omdat mijn ouders dat bij ons ook deden en ik dat gewend ben.

Femkes

Trees Persoonlijk zou ik veel liever het proces bespreken dan het resultaat. Tegen een jong kind zeggen dat je ziet dat ze iets moeilijk vind n.a.v. een toets, is toch een bepaald oordeel over zijn presteren en dat voelen kinderen denk ik wel aan. Ik zou dus liever aan het kind zelf vragen hoe zij vindt hoe het gaat en wat ze lastig of makkelijk vond. Vanuit daar aansluiten ipv vanuit het resultaat op een toets. Ik vind de hele nadruk die in onze maatschappij ligt op presteren sowieso wel een ding. Zo jong hoeft daar van mij de nadruk nog niet op gelegd worden richting een kind. Van mij mag dat wel wat later als het zelfbeeld al wat meer gevormd is en wat steviger is. Het resultaat van een toets met het kind bespreken, mag van mij de eerste jaren dus wel worden overgeslagen.

Dat is meer wat ik bedoel, het gaat me niet om het resultaat zelf, maar om de vraag, zegt het iets waar we vinger voor aan de pols willen houden. Samen met al die andere zaken die een ouder en leraar zien.

Femkes

Vulpen Ik vind dat je dan op te jonge leeftijd al zelfreflectie vraagt van een kind op het presteren.

Ik denk dat het vooral gaat om hoe en wanneer je het bespreekt. Het gaat niet om goed of fout, hoog of laag presteren, maar om wat een kind 'anders' doet dan normaal. En dan dus als vinger aan de pols en niet als waarde issue. Stel dat een kind altijd hele uitgebreide tekeningen maakt en opeens alleen maar zwarte poppetjes krast, dan vind ik dat net zo hard een punt wat je op niveau bespreekt met een kind. Niet groot, niet met waarde goed/fout, maar gewoon, bespreken, aftasten. Daarin vind ik een cito niet anders dan alle andere zaken.

Trees

Hopsatee Maar wij hebben een Dalton school en ze leggen eigenlijk geen focus op toetsen of Cito’s.

Mij spreekt dit enorm aan. Het is hier niet in de buurt, maar anders had ik hier zeker voor gekozen. Ik vond daar bij ons op de basisschool toch (ongemerkt) wel druk op liggen.

De meiden hebben hier op het vo de eerste 3 jaar geen cijfers en ik vind het echt een verademing. Ook geen onderling vergelijk meer met elkaar, ‘ik had een 9 en jij’, en er zit gewoon echt veel minder druk op het toetsen. Mijn oudste was best wel wat faalangstig op de basisschool en dat is echt veel en heel veel minder geworden. Mijn jongste is een dikke streber en moest echt afkicken van het geen cijfers verhaal, maar ik denk voor haar ook goed dat het doel niet meer is om een zo hoog mogelijk cijfer te halen, maar de motivatie ergens anders uit te halen.

Ik besef dat het ook iets persoonlijks is. Ik kijk de laatste tijd regelmatig terug op mijn leven tot nu toe (ik klink nu wel echt als een hoogbejaarde zeg 😅), dan heb ik wel heel veel van mijzelf moeten presenteren. Het was niet snel goed genoeg en ik vind dat nu terugkijkend zonde. Dat deed ik zelf natuurlijk, maar de prestatiedrang vanuit onze maatschappij heeft zeker wel invloed gehad. Om mij heen zie ik steeds meer jongere mensen uitvallen met burn-outs, klachten van overprikkeling doordat ze altijd op hun top moeten presteren en/of andere psychische klachten krijgen doordat ze zoveel moeten. Het zou van mij allemaal een stuk minder mogen. Ik gun mijn kinderen hierin echt veel meer vrijheid en minder moeten. Ik projecteer hierin deels ook mijn eigen ervaring denk ik.

Liekje81

Hopsatee hier ook Dalton. Helaas legt Dafne zelf er wel de focus op. Dat ligt niet aan de school.

Trees

Femkes eens inderdaad!

Ik fantaseer weleens om ons huidige schoolsysteem volledig op de schop te gooien en het volledig opnieuw op te bouwen, zonder rekening te houden met dat hoort nu zo eenmaal of we kunnen echt niet zonder zus en zo. Ik heb daar allerlei ideeën over, wat of een groot succes wordt of juist een gigantisch fiasco met allerlei getraumatiseerde kindertjes 😬. Ik vraag mij wel af hoe houdbaar het huidige systeem is, niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de leerkrachten. Er staat zoveel druk op kinderen, leerkrachten en scholen.

« Vorige pagina Volgende pagina »