iMoeder
Nou ben gisteren toen ik thuiskwam in huilen uitgebarsten. Alles in mijn lichaam schreeuwde 'nee'.
Man zegt ook, zo heeft het geen zin om te lopen. Je moet er wel voldoening uithalen. Dus ik ga even een stapje terug. Ik ga nog wel verder met hardlopen, maar moet nog even gaan kijken 'hoe'.
Punt is ook een beetje, dat ik ben begonnen met hardlopen en toen vond man dat wel een goed idee en is ook gaan hardlopen. En nu wil ik eigenlijk niet voor hem onderdoen, maar ik hoef mezelf natuurlijk helemaal te bewijzen tegenover hem. Ik moet het voor mezelf doen.
