Over mijn buurvrouw. Rond 6 uur belde ze aan om iets te lenen, prima natuurlijk.
Loopt ze achter me aan de keuken in (wat ΓΌberhaupt al niet nodig was) waar ik bezig was met koken. Kijkt ze in de pan.
Zij: "Wat zijn dat?"
Ik: "...wraps... Je weet toch wel wat wraps zijn?"
Zij: "oh ja, hoe maak je die klaar dan?"
Ik: "nou, uit de zak... En dan kort bakken in de pan."
Zij: "oh ja. En wat doe je er dan in?" Ze loopt verder de keuken in, begint uitgebreid mijn gesneden groente te bekijken; een paar blaadjes sla en een halve tomaat...
"Wauw, jij eet gezond zeg, dat wist ik niet," zegt ze.
Ik: "het is toch redelijk normaal om groente te eten bij je avondmaaltijd?"
Zij: "ja, maar dat had ik niet verwacht bij jou. Moet je die groente ook eerst bakken voor het in de wrap kan?"
Ik: "uh, nee." (IJsbergsla bakken! Jongens, kom op!)
Ondertussen stond ik als een gek mijn wraps om en om te draaien in de pan, omdat die dingen binnen 3 tellen zwart worden maar ook even snel afkoelen. Uiteindelijk begin ik ze maar te beleggen en sta ik daar met mijn bord.
Ging ze vervolgens nog uitgebreid mijn keuken staan bekijken, terwijl ik daar echt stond van, joh, hoepel op, ik wil eten.
Pas na een paar keer hinten dat ik erg hoofdpijn had en wilde eten, ging ze weg. En toen waren mijn wraps natuurlijk al weer afgekoeld π
Vond het zo'n gek gebeuren haha!