Over gisteren. Dochter was vrijdag gevallen en ik vermoedde sterk een gebroken arm. Gisterenochtend na een moeizame nacht toch de huisartsenpost gebeld. Ik moest terwijl ik aan de lijn hing, zowel mijzelf als mijn dochter temperaturen. Gênant detail, dat ik enkel een thermometer heb voor tussen de billen. Hang je aan de lijn met een piepend ding tussen je billen 😂.
Na veel zeuren mochten we eindelijk komen (een mogelijk gebroken arm kon ook wel wachten tot dinsdag was de eerste reactie 😳). Bij binnenkomst weer temperaturen en verplicht alcohol op de handen. Wat vrij lastig was op te smeren bij een kind met gebroken arm, maar moest perse.
De huisarts bij de hap vond een foto eerst niet nodig. Kinderen met gebroken armen moeten schijnbaar huilen om serieus genomen te worden. Uiteindelijk mocht deze zeurpiet moeder toch het ziekenhuis in via een tent met allerlei stoplichten en kleine tentjes. Weer temperaturen, terwijl ik een kaartje van de hap had waarop geschreven stond wat de temperatuur 30 minuten geleden was.
Compleet uitgestorven ziekenhuis met overal groene en rode lijnen en vieze en schone wachtkamers in groen en rood. Vies was met mogelijk Corona. Soort slecht Hollywoodfilm decor. Doordat het normaal drukke ziekenhuis zo leeg was, maakte de sfeer extra vreemd.
Op de eerste hulp weer beiden temperaturen. Gelukkig geen koorts gekregen in 5 minuten tijd 🙄. Eindelijk een foto en beide botten in haar pols gebroken. Waarvan 1 grote breuk die absoluut niet had mogen wachten tot dinsdag.
Ik snap dat ze in deze tijd voorzichtig zijn, maar een 7-jarige vier dagen met een gebroken arm rond laten lopen vind ik echt absurd. Behalve dat het heel sneu is voor dochter (maar wat een onwijs stoer kind - geen traan gezien behalve dan nadat ze gevallen was vrijdag) vond ik de hele situatie zo surrealistisch en bizar.
