Dat zoon een gezelschapsspelletje kan mee doen. Snapt dat hij op z'n beurt moet wachten. Snapt dat hij de dobbelsteen mag gooien (in de doos, anders belandt ie op de grond ๐). En dan zijn pion een x aantal stapjes vooruit mag zetten, of de juiste kleur op zijn torentje mag zetten (en als die er al op staat, de volgende speler aan de beurt is).
Het kind is net 2. Ik verbaas me elke dag meer over hem.