Een paar sessies geleden zei ik een keer boos tegen mijn psychiater: "Ik ben al die tips over wat ik moet doen voor mijn kind ZO gruwelijk beu! Iedereen kent wel iemand, heeft wel van een therapie gehoord of een filmpje gekeken. Ik wou dat iemand gewoon een keer iets voor me regelde in plaats van me het zoveelste advies te geven!"
Vandaag zei ik tegen hem dat ik er echt niet uitkwam, dat het me allemaal niet lukte en dat ik alleen maar tegen muren liep. Toen pakte hij zijn mobiele telefoon en begon te bellen. Ik zit er nu nog van te huilen, zo fijn. Hij had onthouden wat ik weken geleden gezegd had. En in plaats van het zoveelste advies ondernam hij actie. Ik hoorde hem zeggen tegen de persoon aan de andere kant van de lijn: "Is goed, dan bel ik morgen terug."
Dus hij gaat er zelfs mee verder als ik niet meer tegenover hem zit in sessie. Mijn hart loopt over van dankbaarheid.
