Nimue Ik ga je een uitgebreid beeld schetsen 🙂
Een dialoog is geen debat. 1 iemand vertelt, daarna wordt die persoon bevraagd door de groep. Maar aan vragen stellen zijn een hoop regels verbonden. De vragen moeten gaan over wat de ander verteld heeft, om te laten weten dat je geluisterd hebt. De vragen moeten verdiepend zijn. De vragen mogen niet gesloten zijn (dus niet: ja/nee, waar, wanneer). De vragen moeten de ander in de gelegenheid stellen zichzelf nog beter uit te leggen. De vragen mogen niet sturend of kritisch zijn, maar moeten interesse laten blijken. Je moet kritisch zijn op de vragen: zeggen ze iets over jou? Stel ze dan niet. Ook de vráág moet iets zeggen over de ander. De ander moet echt het gevoel krijgen dat hij of zij alle ruimte heeft om te spreken zonder aangevallen te worden. Ik wilde gisteren bijvoorbeeld aan iemand vragen hoe die persoon zich geïnformeerd had, maar dan was niet goed. Die ander had namelijk niets verteld over bronnen of kennis, alleen over wat die persoon belangrijk vond, en het vinden van juiste informatie is juist mijn eigen ding.... afgekeurde vraag dus!
Zeker wanneer de avond een maatschappelijk onderwerp heeft waar mensen zelf hele duidelijke ideeën over hebben, is het een uitdaging. Gisterenavond was het thema: "Wat is de relatie tussen het klimaatprobleem en je eigen verantwoordelijkheid?" De rest van de tafel was daar erg bevlogen over en ik ben, ondanks dat ik het probleem erken en me erin verdiep, toch behoorlijk ambivalent over een hoop klimaat-gerelateerde dingen. Ik zag bij 1 vrouw heel duidelijk dat het haar frustreerde dat ik in haar ogen mijn verantwoordelijkheid niet nam. Toch deed ze haar best om goed te luisteren. Ik op mijn beurt, ergerde me weer aan een man die trots allerlei dingen opsomde die hij deed 'voor het milieu', maar die helemaal niet goed waren voor het milieu. Toch moet je dan je eigen gedachten laten varen en je proberen te focussen op die ander, zonder oordeel. Uiteindelijk zakt de frustratie wel weg en ga je echt luisteren.
Ik denk niet dat het voor iedereen wat is. Je moet wel echt afstand willen doen van je eigen ideeën wanneer de ander spreekt, ook wanneer je dat van de ander een bak gezwets vind. Sterker nog, je moet die zwets gaan accepteren en je oordeel loslaten. Het kan je wel veel opleveren, maar dat is voor iedereen anders denk ik.
Als je interesse hebt, hier kun je de agenda vinden van het Humanistisch Verbond:
https://www.humanistischverbond.nl/agenda-alles/
Ze geven workshops voor het voeren van de dialoog, maar je kunt ook meteen aansluiten bij een Humanistisch café, dan leer het al doende.
