Hopsatee goed dat je beter je grenzen aangeeft. Ik heb daar zelf ook moeite mee (gehad). Ik kan ook lang wakker liggen van smalltalk die niet goed ging of iets 'stoms' dat ik gezegd heb, of wat een ander wel niet zou denken. Ik probeer hier vanaf te komen want het is ontzettend irritant en ook onnodig. Ik wed dat anderen daa rhelemaal niet zo mee bezig zijn.
Ik wil S. dit ook graag besparen. We praten er altijd over, ze is gelukkig wel vrij open van zichzelf, anders dan E., daar moet je het echt uittrekken, en dan gericht vragen: wat maakt je verdrietig? Waarom? etc. En ik heb ook gezegd dat zij niet verantwoordelijk is voor andermans geluk of verdriet. Sinds ze dat beseft, is ze veel losser omgegaan met die vriendin die zo op haar leunt.
Ze zit ook bij de scouts en dat doet ook veel voor zelfvertrouwen en mondigheid. En sinds mei gaat ze ook naar karate, dat heeft haar ook erg goed gedaan. Veel werken op zelfvertrouwen dus 😀
E. is de middelste, ze wordt 7 in september. Zij klapt eerder dicht, ze is ook een tijd onzeker geweest, maar dat begint gelukkig steeds meer te vervagen. Ze gaat wel eerder haar eigen gang. S heeft sociale contacten echt nodig, E is meer solitair. En ook heel open ja, soms tot aan het gênante toe 🤣
A. is de jongste en net zo oud als jouw M. 😃 ze is ook sociaal maar niet te, gaat ook graag haar eigen gang. Ze deelt wel graag en speelt liever met iets oudere kinderen.
