We hebben Robbies code gekraakt.....
We deden een nieuw spelletje. Ik schrijf een woord op en dan leest Robbie of ik hem op en dan plakken we hem bij het juiste item.
Op een gegeven moment ging hij zoeken naar een beker, dat betekent dat hij dorst heeft. Ik had pen en papier nog ik mijn hand dus ik schreef op “ik wil drinken” ik gaf hem het blaadje en zei “ik. wil. drinken.” Hij herhaalde de hele zin en keek me aan.
Vriend en ik keken elkaar direct strak aan.. wacht eens even.. ik schrijf op: ‘ik wil eten’. Hij herhaald de zin, loopt naar de keuken en wijst naar de snoeppot en zegt “ik wil eten” 😱
Toen het tijd was om naar bed te gaan schreef vriend op een blaadje ‘tanden poetsen’. Robbie las het na: “tanden poetsen” En liep toen naar de badkamer. 😱
Doet me denken aan een verhaal dat ik ooit las over een vrouw met autisme. Ze zei dat ze pas leerde praten toen ze leerde lezen. Daarvoor was alles 1 grote klankenwaterval, ze kon er weinig van maken, het was te abstract. Misschien dat Robbie iets soortsgelijk heeft?
Het zou zo gaaf zijn als we een ingang hebben gevonden voor hem om met ons te kunnen communiceren!!
