Vulpen ik vind dit echt een lastig onderwerp hoor..
Ik was zo'n kind wat door de ouders het beste werd gegund. Mijn vader heeft een leerstoornis en in zijn tijd was daar geen aandacht en begeleiding voor, dus ondanks zijn hoge intelligentie heeft hij maar praktijkonderwijs gedaan. En ik was het wonderkind met alle mogelijkheden wat daar maar even voor mocht gaan compenseren, zodat ik zijn ervaringen van onzekerheid en lagere lonen niet hoefde te ervaren.
Nou, dat heeft echt geweldig uitgepakt, want ze vergaten even te kijken naar wat ook daadwerkelijk het beste voor mij was, mijn manier van leren, karakter en interesses, met gevolg dat ik door prestatiedruk en faalangst uiteindelijk helemaal geen diploma heb gehaald 🙄
In mijn optiek gaat het kind het beste gunnen dus veel verder dan baankansen en bijbehorende salaris, maar is het maatwerk gebaseerd op het kind zelf. Ik heb een kind met vmbo advies, wat doodongelukkig zou worden van theoretisch onderwijs, en voor haar is het het beste dat daar naar wordt gekeken, ze de ruimte krijgt om te mogen leren op haar manier en er nadruk wordt gelegd op het ontwikkelen van haar talenten.
Dat ze daardoor minder baanzekerheid heeft en lagere salarissen is gewoon compleet shit en in mijn optiek een teken van een falende maatschappij met te veel focus op carrière, maar dat zou geen doorslag moeten geven in wat het beste is voor het kind. Het is ook niet voor niks dat theoretisch geschoolde werknemers vaker met een burn-out kampen. In mijn ogen zou het psychisch welzijn altijd prioriteit moeten hebben boven het academische en dus bepalend moeten zijn wat het beste is voor iemand.
