Ik zal proberen het even kort neer te zetten, de titel is misschien wat cru maar zo voelt het wel nu.

Onze dochters (9 en 6) zijn erg zachtaardig en gevoelig. De oudste is enorm empathisch, altijd bezig met anderen op hun gemak te stellen, heel gevoelig voor dingen in de omgeving. Daarom is ze ook enorm geliefd op school en bij haar vrienden. Maar daar staat tegenover dat ze zich vaak besluiteloos voelt en nu een beetje overheerst wordt door een bepaald vriendinnetje dat haar begint te claimen. Hierdoor 'mag' ze niet meer met anderen spelen omdat dat vriendinnetje dat niet wil, en mijn dochter heeft het de laatste tijd alleen maar over haar: "L heeft dit gedaan dus ik wil dat ook", "de juf zegt dat L nog slimmer is dan zij", etc. Ze is ook erg emotioneel en huilerig de laatste tijd.

Ik heb er al met haar over gepraat dat ze zich niet moet laten doen, dat ze met iedereen mag spelen waar ze mee wil spelen en dat ze niet zo gevoelig moet zijn voor L. haar grillen en tranen. Maar dit is nogal moeilijk voor haar. Ze houdt L. het liefst graag gelukkig. Die empathie is geweldig en ze heeft een rijk gevoelsleven, maar ik maak me ook wel zorgen. Zal ze wel eigenwaarde hebben later? Zelfrespect? Of laat ze zich in een hoek drukken door anderen? Hoe geven we mee dat het ok is om op te komen voor jezelf? Etc..

Onze middelste van 6 heeft ongeveer hetzelfde verhaal. Zij is wat extraverter en uitbundiger maar hangt stiekem erg aan een bepaald meisje in haar klas. Wat zij heeft, is geweldig en thuis praat ze alleen maar over haar. Waarom ze zo tegen haar opkijkt, weet ik niet echt.

Ik ben zelf ook erg gevoelig en empathisch dus geef dit onbewust ook mee, maar zou ook graag iets meer 'tanden' aan ze meegeven. Ik zie dat dit bij andere kinderen wel lukt, die walsen soms (onbedoeld) over anderen heen, iets dat mijn dochters nooit zouden doen...

Herkent iemand dit? Hebben jullie tips? We zijn voor de oudste al aan het kijken naar een sport als karate, dat ze ook fysiek wat weerbaarder wordt.

    • [verwijderd]

    • Bericht #2

    Ik zou haar prijzen om deze eigenschappen. Het is zo waardevol om empathisch en gevoelig te zijn. Ik snap wat je zegt met ‘zwak’ maar zo zie ik het niet. Ik zie het als open en zorgzaam. Een meisje dat je kan vertrouwen en je altijd zal helpen.
    Ik begrijp dat je bang bent dat ze daardoor misschien niet genoeg voor zichzelf op komt maar ik denk dat dat iets is wat ze vanzelf, door ervaring, zal leren. Daarmee bedoel ik niet dat ze heel hard op haar snufferd moet gaan hoor, dat is helemaal niet nodig. Ze zal met elke vriendschap die ze aangaat iets leren, zoals we allemaal doen, toch? Misschien verliest ze zichzelf een beetje in deze vriendschap, maar ze is een slimme meid, daar zal ze van leren.
    Ondertussen heeft ze ook een moeder die precies weet waar de valkuilen liggen met deze eigenschappen en met haar praat over de mooie en moeilijke dingen daarvan.
    Ik denk dat het helemaal goed gaat komen hoor met die dochters van jou! 😊

    Karakte of iets is altijd leuk natuurlijk. En zelfverzekerdheid bouwen is altijd goed 😌

      • [verwijderd]

      • Bericht #3
      • Bijgewerkt

      Nescio Ik ben zelf ook erg gevoelig en empathisch dus geef dit onbewust ook mee, maar zou ook graag iets meer 'tanden' aan ze meegeven.

      Dit komt op mij over dat je soms denkt dat je verkeerd voorbeeld bent voor je dochters?

      Dat empathische en gevoelige hebben ze van je geërfd, dat heb je ze niet per ongeluk aangeleerd 🙂 Dat is wie ze zijn, zoals het ook is wie jij bent. Dat is niet slecht, dat is juist heel mooi!
      En juist omdat ze het van jou hebben ben jij de beste coach voor hun. En ik denk dat je jezelf wel wat credits mag geven want je hebt ontzettende mooie, leuke, vriendelijke en wijze dochters! That is on you 🙂

          Mijn dochter (nu 11,5 jaar) was op die leeftijd exact hetzelfde. Ook zij had een vriendinnetje dat haar enorm claimde ("als jij niet met mij speelt heb ik helemaal niemand"). Heb dochter toen ook uitgelegd dat je niet uit medelijden met iemand gaat spelen en dat het belangrijk is om meerdere vriendinnen te hebben. Ze paste zich ook constant aan tijdens het spelen en deed dan dingen die ze eigenlijk helemaal niet zo leuk vond.

          Afgelopen jaren heb ik steeds meegegeven dat vriendschappen gelijkwaardig moeten zijn en ook dat als je iets wil je er iets voor moet doen (niet lief gaan zitten afwachten, terwijl er altijd wel een haantje de voorste is...). Ook steeds zelf het goede voorbeeld gegeven (en dat terwijl ook ik te lief ben).

          Nu zie ik dochter het ineens oppakken; ze komt voor zichzelf op, heeft voldoende zelfvertrouwen en heeft er totaal geen problemen meer mee om nee te zeggen tegen vriendinnen.

          Het kan dus zeker nog veranderen. Denk ook dat het een stukje leeftijd is en zelf ervaren dat 'te lief' zien je niet altijd iets oplevert 😉

            • [verwijderd]

            • Bericht #5

            Ik herken het van mijn meiden ook hoor, nog voor dat ik je post volledig had gelezen wilde ik karate al opperen, maar ik zie dat je daar zelf al naar aan het kijken bent. Voor mijn kinderen heeft dat echt voor een goede balans gezorgd tussen hun zachte kant en hun pit. Het gaat nl niet alleen om de fysieke weerbaarheid, maar het weten dat ze zichzelf kunnen verdedigen heeft ze ook een enorme boost gegeven in hun zelfvertrouwen waardoor ze mentaal wat steviger in hun schoenen zijn komen te staan.

            Verder sluit ik me helemaal aan bij @[verwijderd]!

              [verwijderd] wat ontzettend lief, dank je wel ❤️ ik ben echt geraakt 😗

              Ik reageer later nog uitgebreid, bedankt voor jullie ervaringen.

                Ik ben het helemaal eens met de reacties hierboven. Nora heeft ook veel gehad aan karate. Maar dat helemaal in de ban zijn van een vriendinnetje is volgens mij best normaal. Het alleen zo erg laten beïnvloeden, moet je wel proberen te sturen.

                  Ik was zo'n kind. Zelfs zo dat mijn mentor in de eerste klas van de havo tegen mijn ouders heeft gezegd dat hij zich zorgen maakte of ik me later zou redden in de wereld.
                  Maar dat doe ik wel. Uiteindelijk kreeg ik vanzelf meer haar op mijn tanden.
                  En ik hou nog steeds niet van conflict, maar ga het niet ten koste van alles uit de weg.

                  Vergeet niet, de sterkste bomen kunnen ook meebewegen met de wind, waar de harde bomen misschien afknappen of alles op alles moeten zetten om te blijven staan.

                  Door mijn zachtheid kan ik sneller meebewegen. En dat maakt mijn leven soms echt makkelijker dan dat van mijn (veel hardere) partner.

                    [verwijderd] je hebt helemaal gelijk. Het zijn ook mooie eigenschappen en daar mag ze trots op zijn! Ik heb gisteren nog even gepraat met haar over gelijkheid in vriendschap. Ik geef soms ook mijn eigen ervaringen mee, ik hoop dat het haar gaat helpen. Maar soms weet ik niet waar ik nou goed aan doe.

                    Deliana dat geeft hoop voor de toekomst. Ze is ook niet altijd zo geweest, het is echt iets van dit jaar. Dat vriendinnetje is er wel altijd geweest maar haar ouders zijn uit elkaar gegaan en daar is ze heel verdrietig over geweest, huilen op het schoolplein enzo. Dat heeft wel indruk gemaakt op mijn dochter.

                    [verwijderd] fijn dat karate zo goed geholpen heeft voor jouw meiden! Ik denk echt dat ze dit leuk gaat vinden. Vandaag maar eens een belletje wagen aan de karateschool.

                    Tantetil bedankt 😗

                    Rietjesbeker oh dat is wel serieus, dat de mentor dat zelfs heeft opgemerkt en zich zorgen maakte! Ik houd ook helemaal niet van conflicten, maar als ik zeker weet dat ik sterk sta loop ik er ook niet meer voor weg.
                    Dat is mooi wat je aanhaalt over zachtheid en sterkte. Want het is precies zo.

                              © 2021 Alles voor de Kids.

                              Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer