Ik zal proberen het even kort neer te zetten, de titel is misschien wat cru maar zo voelt het wel nu.
Onze dochters (9 en 6) zijn erg zachtaardig en gevoelig. De oudste is enorm empathisch, altijd bezig met anderen op hun gemak te stellen, heel gevoelig voor dingen in de omgeving. Daarom is ze ook enorm geliefd op school en bij haar vrienden. Maar daar staat tegenover dat ze zich vaak besluiteloos voelt en nu een beetje overheerst wordt door een bepaald vriendinnetje dat haar begint te claimen. Hierdoor 'mag' ze niet meer met anderen spelen omdat dat vriendinnetje dat niet wil, en mijn dochter heeft het de laatste tijd alleen maar over haar: "L heeft dit gedaan dus ik wil dat ook", "de juf zegt dat L nog slimmer is dan zij", etc. Ze is ook erg emotioneel en huilerig de laatste tijd.
Ik heb er al met haar over gepraat dat ze zich niet moet laten doen, dat ze met iedereen mag spelen waar ze mee wil spelen en dat ze niet zo gevoelig moet zijn voor L. haar grillen en tranen. Maar dit is nogal moeilijk voor haar. Ze houdt L. het liefst graag gelukkig. Die empathie is geweldig en ze heeft een rijk gevoelsleven, maar ik maak me ook wel zorgen. Zal ze wel eigenwaarde hebben later? Zelfrespect? Of laat ze zich in een hoek drukken door anderen? Hoe geven we mee dat het ok is om op te komen voor jezelf? Etc..
Onze middelste van 6 heeft ongeveer hetzelfde verhaal. Zij is wat extraverter en uitbundiger maar hangt stiekem erg aan een bepaald meisje in haar klas. Wat zij heeft, is geweldig en thuis praat ze alleen maar over haar. Waarom ze zo tegen haar opkijkt, weet ik niet echt.
Ik ben zelf ook erg gevoelig en empathisch dus geef dit onbewust ook mee, maar zou ook graag iets meer 'tanden' aan ze meegeven. Ik zie dat dit bij andere kinderen wel lukt, die walsen soms (onbedoeld) over anderen heen, iets dat mijn dochters nooit zouden doen...
Herkent iemand dit? Hebben jullie tips? We zijn voor de oudste al aan het kijken naar een sport als karate, dat ze ook fysiek wat weerbaarder wordt.