Ik vind dit een lastige. We hebben 2 katten geadopteerd uit een asiel en als je ziet hoe die vrijwilligers zich met hart en ziel inzetten voor afgedankte, zieke en ongewilde dieren ben ik alleen maar blij dat mijn bijdrage hun werking helpt. Je wil niet weten wat voor ellende ze zien. Een kat van een jaar oud die naar een dierenarts gebracht wordt om in te laten slapen, omdat hij soms in huis plast. Een oude kater met verrotte tandjes en een doorgewoekerde kanker omdat zijn baasje nooit een dierenarts heeft bezocht. Gedumpte kittens, soms al half bevroren. Echt vreselijk.
Ze zijn een no kill opvang dus inslapen gebeurt nooit, behalve bij ondraaglijk lijden. Katten die aan fip (een soort coronavirus) lijden krijgen een peperdure behandeling van 80 dagen. En dat bekostigen ze alleen met giften en adoptiebijdragen. Anders zouden die beestjes gewoon opgegeven zijn.
De regels mogen van mij veel strenger. Castratie verplicht (is al zo maar wordt nauwelijks gecontroleerd), fok verbieden en verbod op het houden in kooien.
