Ik ben getrouwd en heb zijn achternaam-mijn achternaam. Ik gebruik zijn achternaam eigenlijk altijd behalve als ik me ook moet legitimeren want dan gebruiken ze mijn meisjesnaam.
De reden dat ik zijn naam heb gekozen is dat we dan voor mijn gevoel bij elkaar horen met z’n drieën.
Het gebruiken van zijn achternaam wende eigenlijk best snel.

Wij zijn getrouwd en ik gebruik op papier zijn naam-mijn naam. In de praktijk vooral zijn naam, behalve op mijn werk, daar gebruik ik mijn eigen naam. Ik wilde sowieso met het hele gezin dezelfde achternaam, dat vind ik mooi. Zijn achternaam is mooier en minder pestgevoelig. Als kind vond ik mijn achternaam maar niks, al heb ik er nooit last van gehad. Nu vind ik hem juist grappig, vooral omdat het een uiterlijke beschrijving betreft die totaal niet bij mij klopt.

Jessie80 nu je het zegt. Mail adres is met mijn achternaam letters en mijn handtekening en paraaf met mijn meisjes naam. Maar zet op werk papieren alleen mans achternaam en dan handtekening meisjesnaam 😅 dat ziet gek uit bedenk ik nu.

    • [verwijderd]

    Dahlia Ah joh, de meeste handtekeningen zijn per definitie onleesbaar, dus boeiend... 😁

      [verwijderd] haha ja dat klopt! En die van de mannen zijn echt alleen maar strepen door elkaar heen. En dan 3 rijen hoog. Werk in een mannenwereld dus als ik mijn trainingen geef dan schrijf ik zelf al de naam voor en een rij ertussen voor de handtekening anders kan ik met een audit zelf niet eens zien wie ik getraind heb 😅

      Officieel gebruik ik zijn naam-mijn naam. Maar voor de rest alleen zijn naam. De kinderen hebben alleen zijn naam. Ik denk dat ik wat dat betreft een beetje ouderwets ben. Ook heb ik verder niks met mijn familie ( dus op mijn ouders ). Dus ik hoefde er niet eens over na te denken.

      Ik heb heel lang mijn meisjesnaam gebruikt ook al waren we getrouwd en had ik heel traditioneel voor zijn naam - mijn naam gekozen.
      Nu gebruik ik vooral zijn naam.

      @Hopsatee gaf aan dat zij een beetje schizofreen werd van die verschillende namen.
      Nou ben ik dat wel gewend omdat mijn eerste naam niet mijn roepnaam is. Ik heet A.B Cee.
      Als ik bij instanties ben een zij roepen om met A Cee dan duurt het even voordat ik doorheb dat ik dat ben.

      We zijn getrouwd.
      Ik gebruik op mijn werk mijn naam, privé meestal zijn naam indien het om de kinderen gaat. De kinderen hebben zijn naam, die is mooier dan mijn naam en unieker.
      Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik een beetje de weg ben kwijtgeraakt in namenland de laatste tijd, ik ben niet erg consequent bij bijvoorbeeld reserveringen, dus moet dan telkens beide namen geven omdat ik geen idee heb hoe of wat.

        Hopsatee Ja daar was ik nog even niet aan toegekomen 🤣

        Wij hebben allebei onze eigen naam gehouden. We kwamen er ietwat laat achter dat je dat moest beslissen als je in ondertrouw gaat, namelijk aan de balie, dus dat was een redelijk spontane beslissing. En ik ben wel gehecht aan m'n achternaam (ook al is ie megasaai), lijkt me heel gek om ineens anders te heten. Als ik de verhalen hier zo lees lijkt het me nog verwarrender dan ik me had voorgesteld haha.

        De kinderen hebben mijn achternaam, dus de default zeg maar. Vind het heel lief van m'n vrouw dat ze dat oké vond, ik deel natuurlijk geen genen met m'n kinderen maar dus wel m'n naam 🙂

          Vulpen Wij hebben het ook aangegeven bij de ondertrouw, maar de ambtenaar zei dat je het altijd weer mag veranderen en zo vaak je wil. Het is toch alleen hoe je aangeschreven wordt en niks officieels.

            Vulpen
            Ik vind dat wel mooi, dat jouw vrouw de genen deelt en jij de naam.

            Wij zijn getrouwd en ik heb zijn naam-mijn naam. Maar eigenlijk gebruik ik alleen zijn naam, anders wordt het zo ingewikkeld. Voor mij was het logisch om zijn naam te nemen, maar ik wou mijn naam ook niet helemaal kwijt. Mijn handtekening bevat dus ook beide namen.
            Vorige week moest ik trouwens naar het gemeentehuis en daar vroegen ze mijn naam. Toen stond ik even te twijfelen of ze nu mijn meisjesnaam bedoelde of niet. De bewaker moest wel lachen, omdat ik even over na moest denken.

            Edit. Onze kinderen hebben trouwens mijn mans naam.

            Hier ook zoals de meesten beschrijven, geregistreerd partnerschap; zijn naam-mijn naam, gebruik vrijwel overal zijn naam. Dit met name ook omdat ik mijn achternaam nooit mooi heb gevonden en mensen er vaak associaties bij hebben (die niet passend zijn bij mij/onze tak van de familie). Daarnaast vind ik het ook fijn dat we allemaal dezelfde naam hebben.
            De jongens hebben namelijk ook de achternaam van man.

            Ik ben getrouwd en ik heb zijn achternaam -meisjesnaam.
            Onze dochter heeft zijn naam omdat we al 9 jaar getrouwd waren, toen N kwam.

            Mijn meisjesnaam gebruik ik in mijn email adres, die was van vóór mijn trouwen en geen zin om te veranderen.
            Voor sommige zaken gebruik ik mijn mansnaam en bij andere mijn meisjesnaam.

            Technisch gezien mag mijn man ook mijn naam gebruiken in het dagelijks verkeer.
            Het opgeven bij huwelijk of geregistreerd partnerschap is inderdaad alleen maar hoe officiële instanties je aanschrijven en dat kun je veranderen als je wilt. Maar in het dagelijks leven gebruikt men gewoon wat je zelf opgeeft, de HEMA gaat dat echt nergens controleren of zo.

              Femkes Nou! Ik heb hier enorm gedoe bij Prenatal over gehad! Ik was net getrouwd maar er stond nog geen e/v op mijn paspoort maar ik had dus wel al een pakje besteld op mijn man zijn achternaam. Ik dat pakje afhalen bij prenatal en dat moest met afhaalbewijs en legitimatie. Ik kreeg het pakje dus niet mee hè! Terwijl ik aangaf dat het wel toevallig zou zijn dat ik het afhaalbewijs had, dezelfde voornaam en geboortedatum maar dan niet diegene was. Ik kon dus mooi terug en heb mijn trouwboekje moeten ophalen om het aan te tonen. True story, was superstom!

                Hopsatee Bizar zeg. En dat terwijl een trouwboekje helemaal geen officiële status heeft, je hoeft hem er niet eens bij te nemen als je trouwt.