Bloem ik denk dat dit in Nederland minder speelt, maar in Vlaanderen gaat men er nog altijd vanuit dat 'anders' niet goed is. Dus met andere woorden: als vrouw, als mens van kleur, als mens met andere roots, wordt er altijd vanuit gegaan dat je 'minder' bent dan een witte man met wortels in Vlaamse klei. En dat heeft ook met de geschiedenis te maken. Vlamingen zijn tot in de jaren zestig van de vorige eeuw onderdrukt. Volksverheffing, het feit dat je trots mag zijn op je eigen taal (Nederlands) en cultuur, is hier nog lang niet klaar. Nederland heeft dat nooit gehad. Nederland heeft altijd geheerst. Vandaar dat ze nu opener en toleranter kunnen zijn. Je ziet dat ook bij de Britten. En in België zie je
het ook bij de Walen. Die zijn altijd de baas geweest dus daar spelen die issues ook veel minder. Of je nu Marokkaanse, Turkse of Italiaanse roots hebt, je spreekt Frans en je bent een Belg. Punt. Dat is hier nog niet zo. Je kan nog zo mooi Vlaams spreken, als je voornaam Sirine of Aya is, je een hoofddoek draagt, je roots hebt in Congo of Rwanda, je kan nog zo getalenteerd zijn, maar je zal het meerdere keren moeten afleggen tegen een Vlaming die de helft van jouw capaciteiten niet heeft maar gewoon wordt aangenomen/bevoorrecht op basis van zijn/haar naam en afkomst.
Dit geeft natuurlijk frustraties, je ziet bijvoorbeeld bij Brusselse jongeren een tendens om geen 'vuil Vlaams' te willen spreken.
