Onze oudste (3j2m) heeft sinds een paar maanden last van nachtmerries. Op zich heel normaal op deze leeftijd, maar ben toch even benieuwd naar ervaringen en tips.

Ze heeft vrijwel elke nacht meerdere nachtmerries, waaruit ze soms maar heel moeilijk te halen is. Woelt in haar slaap, huilt, roept, staat soms rechtop in of naast d’r bed. Troosten helpt eigenlijk niet echt maar niet troosten ook niet. Het is uitzitten tot ze er uit is (duurt soms 5 min, soms een half uur), waarna ze vaak weer verder slaapt tot de volgende zich aandient. Ze is sinds kort ook bang om te gaan slapen, wordt vermoeid wakker (logisch) met alle gevolgen voor haar stemming en de volgende nacht, van dien.

Het maakt eigenlijk niet uit hoe de dag verlopen is; veel prikkels/weinig prikkels... er is geen peil op te trekken.

Wat we tot nu toe geprobeerd hebben:

  • nachtlampje
  • de dag doorspreken voor het slapen gaan
  • bij ons in bed nemen als het s nachts niet gaat
  • minder prikkels op een dag
  • geen beeldschermen/enge boekjes en dat soort “logische” dingen, voor het slapen gaan.
  • bij haar blijven en troosten

Behalve Corona zijn er op dit moment geen echte stressfactoren in haar leven.

herkent iemand dit en heeft er iemand tips?
het breekt ons allemaal inmiddels behoorlijk op.

Ze heeft trouwens van jongs af aan wel last van nachtmerries, maar niet in deze frequentie en heftigheid; ze was dan goed wakker en een aai over haar bol, geruststellende woorden en een kusje was altijd voldoende...

    Koekie83 mijn oudste had dit ook op die leeftijd, en ook later nog. Maar bij haar waren het geen nachtmerries, maar nachtangsten. Ze lijkt wakker, maar is het niet. Kan praten, woelen, huilen. Rechtop gaan zitten of zelfs rondlopen. Maar echt wakker is ze niet. Het enige wat daarbij werkt is het laten gaan. Dus niet wakker proberen maken. Gewoon bij haar zitten tot het over is. Als je er niet op reageert, worden die cycli steeds korter. Eerst kon zo'n episode wel een half uur duren. Toen we het lieten (dat is heel moeilijk, want ze klinkt ontroostbaar), ging ze na 5 minuten weer slapen, en werd ook de frequentie langzaam minder.

    Eten speelt hier wel een rol. Van vlees bij het avondeten slapen mijn kinderen alledrie slecht. Ook later op de avond eten of nog een toetje zorgt voor onrustige nachten.

        Koekie83 Behalve Corona zijn er op dit moment geen echte stressfactoren in haar leven.

        Mag ik vragen waarom Corona een stressfactor is?
        Is er iemand ziek?

        Wij behandelen Corona als een gegeven. We hebben het er nauwelijks over. Bij de kinderen kan veel doorgaan en soms is het even k*t omdat iets vanwege corona niet kan. Maar ik heb niet het idee dat mijn kinderen daar stress van ervaren.

            Nescio Honkeytonk

            Ik denk idd dat het nachtangsten zijn (en daarnaast ook gewone nachtmerries). Ik ga eens letten op eten en de tijden waarop het zich voordoet. Niks doen en gewoon aanwezig zijn lijkt inderdaad nog het beste te werken, maar jeetje, wat is dat moeilijk... Mn gevoel zegt haar oppakken en vasthouden maar dat werkt niet, en maakt het zelfs nog erger. Bah.

            June Stressfactor is misschien een heel groot woord, maar ik merk wel dat het haar erg bezig houdt. Wij doen er zelf heel nuchter over, maar ja, ze mist opa en oma, vindt al die mondkapjes toch maar raar en dan zie ik die radertjes in dat breintje al weer gaan, is ze een tijdje heel stil, zit te broeden op de kwestie en dan opeens volgen er 1000 vragen over het “waarom?!”. Het is sowieso een denkertje...

            Bedenk nu wel dat ze de laatste tijd veel bezig is met de grotere thema’s van t leven (de dood, de aarde en alles er omheen, vriendschappen...). Zal er ook wel mee te maken hebben.

            Blijf de willekeur van die “aanvallen” vreemd vinden. Na een drukke dag op de psz is er niks aan de hand en na een dagje rustig in en om het huis, beetje puzzelen en kleuren, is het “feest” s nachts. 🤷🏼‍♀️

            • June hebben hierop gereageerd.
            • Nescio vindt dit leuk

                    Koekie83 Ik snap hem. Bedankt voor je uitleg.

                    Ik zie juist een patroon. Op de psz kan ze spelen en heeft haar hoofdje geen tijd om na te denken over de grote dingen des levens.
                    Rustig aan thuis juist wel. Uitputten dat kind 😋

                        June haha ja misschien is dat het.

                        Uitdaging doet haar vaak wel goed, mja, risicootje op overvragen/overprikkelen is er ook. Lastig evenwicht vind ik soms.
                        Het is helaas overigens ook weer geen gegeven dat ze na een drukke dag een rustige nacht heeft. Maar goed, misschien wil het ik te graag begrijpen/voorspellen 😆.

                        Vind het vooral zo sneu voor haar, ook al herinnert ze zich de volgende dag niks. Je kind zo in paniek zien gaat echt door merg en been.

                          Soortgelijke ervaringen hier als bij Nescio. Oudste had het wel in periodes waarin er duidelijk wat meer stress was, dus eerst toen ze niet meer naar de crèche kon door corona, en daarna juist weer toen ze wél naar de crèche kon, bijvoorbeeld. Wij gaan maar naar haar toe, en dan verder eigenlijk niks, want ze is gewoon vreselijk overstuur en raakt overstuurder als je haar aanraakt. Dus we zitten even bij haar en zeggen wat geruststellende dingen, en dan slaapt ze verder zonder daar ook maar iets op te reageren, en vaak gebeurde het dan na 5 of 10 minuten opnieuw, en dan kregen we weer geen contact, en dan weer opnieuw, en dan uiteindelijk kregen we toch wel wat contact, wilde ze wel wat drinken en dan ging ze weer verder slapen.

                          Het is sneu ja, enige troost die je hebt is dat ze zich er de volgende dag niks meer van herinneren.

                            Zat te trillen als een rietje in d’r bed, niet bereikbaar en kreeg er een heel naar, niet-pluis gevoel bij.

                            Volgende week een belafspraak met de kinderneuroloog van d’r broertje. Het zal me niet gebeuren dat zij ook epilepsie blijkt te hebben en we dat over het hoofd hebben gezien.

                            Pfff, toch wel spannend dit.

                            • Vulpen hebben hierop gereageerd.

                              Koekie83 Bwuh ja dat heb je ook nog natuurlijk 🙁 Hopelijk is er niets aan de hand, maar wel heel goed dat je die belafspraak gemaakt hebt!

                              Hoe zit het qua tijdstippen, volgens mij had je dat nog niet gezegd? Hier was het standaard rond half 11/11 uur bijvoorbeeld, dat is zo'n typische nachtangsten-tijd, zo'n 2 à 3 uur nadat ze in bed liggen.

                                  Vulpen Ja, het zal wel loslopen maar toch wel fijn om haar even te spreken. Blijft anders ook zo door m’n hoofd spoken...

                                  Tijden heb ik nooit zo op gelet eigenlijk. Gisteravond was het rond tienen, heel eventjes maar gelukkig. Weet ook dat het wel eens rond 23:00 uur was en dan nog eens rond 03:00. Dat is volgens mij niet heel typisch. Ik ga het eens bijhouden de komende tijd.

                                  Wel opvallend dat wat ik eerder zei deze week wel op gaat: na rustige dagen heeft ze meer last dan na drukke kdv/psz dagen. 🤷🏼‍♀️

                                    9 dagen later

                                    Vulpen lief dat je t vraagt!

                                    Was goed. Ze snapte m’n zorgen maar vond het niet klinken als iets epileptisch. Als er “rare” dingen bij komen qua symptomen dan moesten we weer bellen. Ze dacht zelf ook aan pavor nocturnus maar zei dat als we twijfelden we beter even een verwijzing naar een algemeen kinderarts konden vragen. Epilepsie is het in ieder geval (hoogstwaarschijnlijk) niet dus ik ben voldoende gerustgesteld. 🙂

                                        © 2021 Alles voor de Kids.

                                        Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer