Gisteren werd ik gebeld door de juf van zoon om te vragen of ik verschil merkte in zijn gedrag van thuis school en nu weer gewoon op school zijn. Ik heb geen verschil opgemerkt. De juf vertelde dat hij echt heel veel is veranderd op school. Hij verteld veel meer, is erg geïnteresseerd. Veert op en gaat rechtop zitten als ze het over een onderwerp heeft wat hij leuk vindt om extra goed te luisteren.
Ze vroeg ook aan de klas ' Er zitten 14 kinderen in de klas, maar er zijn er ook 3 ziek? Hoeveel kinderen zitten er totaal in de klas?' Waarop hij 17 zei, toen ze vroeg hoe hij dat uit had gerekend zei hij 'mijn hersenen zeiden dat (zoiets iig).
Vervolgens vroeg ze 'en wat zeggen je hersenen dan?''Die slapen nu'
🤣😂
Ik vind het zo leuk om te horen dat het haar (ook) opvalt dat hij zo leergierig is en van alles heel veel wil weten. Maar ook dat hij nu ook op school meer is zoals hij thuis ook is.
Hij kan denk ik ook veel meer, maar zijn perfectionisme zit hem echt in de weg.
