Uitvaart

Manque

N.a.v. een onderwerp in het koffietijd-topic vroeg ik me af: hebben jullie een idee over wat je wil dat er gebeurt na je dood? Is het überhaupt iets waar je over na durft te denken? Heb je een voorkeur voor crematie of begrafenis? Is het iets dat je bv met je partner besproken hebt?

Manque

Ik heb zelf heel lang gedacht dat ik gecremeerd wilde worden, omdat mijn moeder altijd zo resoluut zei: cremeer mij maar, anders neem ik alleen maar ruimte in beslag (in de vorm van een graf dus). Maar een paar jaar geleden besloot ik toch anders. Ik denk dat ik liever wel begraven word, op een natuurbegraafplaats hier in de buurt. Verder geen poespas, hooguit een korte dienst ter plaatse.

Lichaam nalaten aan de wetenschap heb ik overwogen, tot ik las dat er een overschot was aan lichamen die nagelaten werden aan de wetenschap. Als het niet nodig is, dan lig ik toch liever ergens tussen de bomen om te verteren, denk ik. Ik vind het ook wel een mooi idee dat je dan weer zo opgenomen wordt in de aarde.

Cactusje

Wij hebben een verzekering bij de plaatselijke begrafenisondernemer. Mijn nabestaanden mogen het zelf invullen hoe of wat, het is uiteindelijk hun afscheid en ik ben er niet meer bij. Soms denk ik er wel eens over na om specifieke wensen op te schrijven/ vast te laten leggen, maar voor wie doe ik dat dan? Ik zou wel willen dat ze niet allemaal in het zwart gekleed zijn.

Manque

Hopsatee Maar eigenlijk ben ik toch niet bij die dienst dus mag het ook ingevuld worden zoals de nabestaanden willen.

Dat heb ik ook wel. Wie iets wil zeggen, doet dat, maar het hoeft helemaal niet. Ik hoor het toch niet meer dus ze zeggen het vooral voor elkaar.

Maar ik weet dat het wel een beetje de druk bij mijn man weghaalt als ik van tevoren al wat voorkeuren aangeef. Dus begraven ipv cremeren en welke begraafplaats heb ik wel ergens opgeschreven. Maar opbaren, of wat voor soort koffie/borreltafel, wat voor bloemen, dat weet ik niet hoor... Ik heb aangegeven dat ik het niet nodig vind, maar dat het in principe bij hem ligt. Misschien ervaart hij op het moment zelf dat hij toch ergens behoefte aan heeft, dan moet hij dat vooral doen.

Pimpelmeesje

Ik wil graag gecremeerd worden, vind het idee van begraven niet zo lekker, dat je dan na 10 jaar denkt "Hoe zou het lijf er nu bij liggen?"
Hoewel ik ooit droomde dat het lijf van mn man in de oven lag en dat was óók geen prettig beeld.

Eerlijk gezegd vind ik het van mezelf nog minder boeiend dan van mijn geliefden, dus ik zou het wel fijn vinden als ze van te voren bedenken wat zij willen, zodat ik het niet hoef.

Manque

Pimpelmeesje Hoewel ik ooit droomde dat het lijf van mn man in de oven lag en dat was óók geen prettig beeld.

Dat vind ik ook geen fijne gedachte. Ik las onlangs over een andere vorm van crematie: resomeren. Het hele proces schijnt schoner (milieuvriendelijker) te zijn dan cremeren of begraven, het is iets met loog en waterdruk geloof ik. Het idee van water staat me minder tegen dan van vuur.

Pimpelmeesje

Manque doet me denken aan breaking bad 🤭 maar ga t binnenkort wel een keer googlen, ben benieuwd.

Elsie89

Ik wil begraven worden. Liever niet alles zwart en verder is het voor de nabestaanden dus mogen zij ook bepalen

Pietje1987

Ik wil graag gecremeerd worden. Een natuurbegraafplaats lijkt mij ook nog wel wat, maar dat is hier niet op fiets afstand. Áls er een graf zou komen, zou ik graag willen dat dat op korte afstand voor iedereen zou zijn.

Verder hoop ik dat ze geen koffie en cake doen, maar lekkere broodjes ofzo. En er mag ook gewoon een borrel zijn voor wie dat wenst. Geen enorme zuippartij, maar nog wel een samenzijn.

Mijn ouders hebben een bestandje op hun pc staan met alle relevante informatie. Erg prettig om te weten!

Oh en we hebben hier allemaal een uitvaartverzekering 🙈

Toch6

[verwijderd] Vroeger wilde ik uitgestrooid worden in een olievlek, in mijn kinderlogica kon ik zo de wereld helpen

🤔🤨 hoe zou dat helpen

LucP

Ik heb altijd gedacht dat ik gewoon bij het grof vuil wil worden gezet. Maar toen kwam @Manque die zei dat ik haar rouwprocess niet respecteerde 😂

Dus nu wordt 't cremeren en mag ze de urn lekker mee naar huis nemen. Tot ze 'em beu is, dan kannie alsnog in de kliko. Voel ik niks van 🙂

[verwijderd]

Hier ook een uitvaartverzekering voor mijzelf en zoon.
Mijn ex heeft er ook 1 die wilt naar zijn thuisland.
Tsja het enige watbik wil zolang mijn zoontje klein is begraven worden
Verder totaal geen idee.
Ik probeer er niet teveel over na te denken want dat zou betekenen dat er iemand anders voor zoon zou zorgen en daar krijg ik het spaans benauwd van🙄

Pimpelmeesje

Hoort misschien meer in het biechttopic thuis, maar ik vind uitvaren echt verschrikkelijk. Ik heb er een paar meegemaakt, ben heel gezegend nog niet van mensen die heel dichtbij mij stonden, maar ik zit dat echt de hele dienst met een gevoel van ikwilhierwegikwilhierwegikwilhierweg.
Teveel emoties in de ruimte, mijn systeem trekt dat niet ofzo..

Vulpen

Pimpelmeesje Heel herkenbaar hoor. Maar juist bij mijn oma laatst ging het heel goed, zo goed dat ik me er bijna schuldig over voelde. Of dat nu was omdat ik al het hele programma kende of omdat de kinderen erbij waren, weet ik niet goed.

In mijn familie wordt gecremeerd en is het niet gebruikelijk om de kist open te hebben en thuis op te baren en dat soort dingen. Een beetje zo van: dood is meteen helemaal weg en met je lichaam willen we niks meer te maken hebben. Spreekt mij op zich wel aan. Verder is het aan de nabestaanden maar hoop wel dat er wat aardigs over me gezegd zal/kan worden.

Ik lees een paar keer over geen cake maar lunch, maar dat is toch puur afhankelijk van hoe laat de uitvaart is? En dat heb je niet echt voor het kiezen.

Uilenmama

Ik weet het nog niet.
Mijn schoonvader heeft samen met zijn dochter in 2005 opgeschreven wat hij wilde.
Hij heeft alleen de muziek veranderd, maar voor de rest blijft het staan.
Eenvoudige kist, dragers (familie) naar het graf, laatste eer ( lichaam wassen enz door zijn dochter, die werkt in een verzorgingshuis en doet het vaker. Mijn man wil haar bij helpen...) muziek.
Ik vind het fijn dat de familie nu weet, hij gaat achteruit

[verwijderd]

Ik wil absoluut begraven worden, niet gecremeerd. Tijdens de uitvaart wil ik dat de kist gesloten is. Ik wil niet dat alle aanwezigen de hele tijd verplicht naar mij moeten kijken. En ik wil niet dat iedereen van te voren zomaar langs kan gaan bij mijn opgebaarde lichaam. Familieleden in de eerste en tweede lijn en de meest close vrienden, okee, maar verder niet. Soms zie je dat echt jan en alleman langs het lichaam gaat. Dat wil ik niet.

Verder heb ik tot dusver geen wensen. Ik vind het inderdaad aan mijn nabestaanden om te besluiten hoe zij het willen vormgeven, zo dat het hen helpt in hun rouwproces.

Pietje1987

Vulpen mogen ook broodjes kroket of een paar bitterballen/hapjes ofzo zijn hoor 😆 Als het maar geen gortdroge cake is😆

Pimpelmeesje

Vulpen Heel herkenbaar hoor.

Oh toch fijn om te horen, ik voel me toch altijd een enorm raar dat ik zo vanbinnen zit te flippen in een zaal vol mensen die het allemaal alleen maar mooi lijken te vinden 🤐

Vulpen

Pietje1987 Ik geloof dat ik daar niet zo'n probleem mee heb 🤔

Ik zou het eigenlijk niet zo fijn vinden als er vlees geserveerd wordt op mijn uitvaart, besef ik nu. Vegetarische kroketten dan dus 🙃

Pietje1987

Vulpen kaassoufflés 😆

of vegan hapjes of whatever; mag allemaal van mij

Nescio

Ik wil begraven worden, open/gesloten kist mogen mijn nabestaanden beslissen. Verder wil ik dat er veel muziek is, heel veel muziek. Het liefst een klassieke zanger/zangeres. Niets is meer emotie dan muziek.

Vulpen

Nescio Bij een uitvaart is per definitie veel emotie, is het dan je streven om zo veel mogelijk emotie op te wekken? Mij lijkt dat eigenlijk zo onnodig. Ik snap in theorie wel dat wat emotie wel handig is vanwege het verwerkingsproces en zo, maar in praktijk zou ik denken: zo kort en sec mogelijk 😉

Nescio

Vulpen ja, ik geloof wel dat mooie muziek, een zangstem, het verdriet kan kanaliseren. Een vorm van catharsis 😀 het zo droog en sec mogelijk houden geloof ik niet echt in. Dan stop je eerder de emoties weg. Of het moet passen bij de overledene en nabestaanden, er is daar natuurlijk niets mis mee. Alleen het zou voor mij niet werken denk ik.

Op de uitvaart van mijn opa was er ook veel muziek die hij had uitgezocht. Toen Sail Away van Enya klonk was dat wel heel emotioneel, maar het werd niet ondraaglijk zwaar ofzo. Juist omdat we wisten dat dit zijn lievelingsnummer was.

Volgende pagina »