Pimpelmeesje Heel herkenbaar hoor. Maar juist bij mijn oma laatst ging het heel goed, zo goed dat ik me er bijna schuldig over voelde. Of dat nu was omdat ik al het hele programma kende of omdat de kinderen erbij waren, weet ik niet goed.
In mijn familie wordt gecremeerd en is het niet gebruikelijk om de kist open te hebben en thuis op te baren en dat soort dingen. Een beetje zo van: dood is meteen helemaal weg en met je lichaam willen we niks meer te maken hebben. Spreekt mij op zich wel aan. Verder is het aan de nabestaanden maar hoop wel dat er wat aardigs over me gezegd zal/kan worden.
Ik lees een paar keer over geen cake maar lunch, maar dat is toch puur afhankelijk van hoe laat de uitvaart is? En dat heb je niet echt voor het kiezen.
