Ik denk dat voor mij het belangrijkste doel van minder kopen is, rust creëren. Ik heb namelijk het gevoel dat als je iets koopt, je alleen maar meer wil. Het is nooit genoeg. Je verlangt elke keer naar iets nieuws en je bent pas ‘tevreden’ als je het hebt. Hoe meer ik koop, hoe sterker dit zelfs wordt. Alleen dat gevoel van tevreden zijn, is maar voor korte duur, want dan verlang ik weer naar iets anders. Het kopen betekent voor mij ook weer onzinnige keuzestress (ik moet altijd de beste koop hebben voor mijn geld), verdriet als het kapot gaat of als je het kwijtraakt. Het kopen geeft uiteindelijk misschien meer negatieve emoties dan positieve? Ik wil die prikkel of die aandrang tot kopen verminderen en meer vrede hebben naar wat ik wel heb. Spullen geven geen geluk. Ik denk dat het minder kopen mij uiteindelijk minder stress en meer rust zal geven.
Ik moet hierbij altijd denken aan mijn studententijd. Ik heb mijn studie zelf betaald, woonde in een heerlijk piepklein huisje met weinig spullen en had weinig te spenderen. Heb regelmatig een week lang op brood met pindakaas geleefd, omdat ik geen geld had voor eten. Oude en/of kapotte kleren lapte ik wel weer op of boeide mij niet. Ik ben ooit mijn halve huisraad verloren aan woningbrand, maar het interesseerde mij weinig. Ik had toch niks waardevols en ik en de kat waren er heelhuids uit gekomen. Het leven was simpel en ik was hartstikke gelukkig.
