Ik begin nu het gevoel te krijgen dat er totaal voorbij word gegaan aan wat ik zeg. Om maar een filosofische ethische discussie te kunnen voeren. Ik heb al meerdere keren aangegeven dat ik het NIET heb over welke groepen je op voorhand kunt uitsluiten van het recht om je voort te planten.
Waar ik het wel over heb, is dat een rechter van mij mag besluiten om iemand tijdelijk tot anticonceptie te verplichten. En dit regelmatig te herevalueren. Net zoals andere medicatie tijdelijk gedwongen toegediend kan worden. Waarbij ik het dus duidelijk heb over individuele gevallen, in dezelfde soort situaties als waarbij nu al kinderen uit huis geplaatst worden.
En ja @[verwijderd], ik ga niet uitwijden hoe maar daar heb ik ervaring mee. Zowel in een separeer als in de thuissituatie. En die twee zijn totaal niet te vergelijken. Iemand die een maatregel voor anticonceptie opgelegd zou krijgen. Die is in de regel niet zwaar in psychose waardoor je er met 4 man op moet springen voor je dat kunt geven. In de thuissituatie, wanneer iemand rustig is, is zulk verzet helemaal niet aan de orde. Dan gaat het met wat tegenzin maar niet ‘met 6 mensen vasthouden terwijl 1 iemand een spuit er in zet’. Er zijn heel veel mensen die gewoon thuis wonen en daar onderhoudsmedicatie per depot krijgen en waar 1 verpleegkundige langsgaat die dat in haar eentje, zonder geweld, geeft. Terwijl diegene dat van de rechter opgelegd heeft gekregen.
Ik vind het niet fair om bij wat ik schets aan hoe ik het voor me zie, aan te komen met nazistisch gedachtengoed en andere emotionele taferelen. Daar zet je mij en anderen mee weg op een manier die ik echt niet ok vind. En dan word een normale discussie, die wat mij betreft over de praktijk zou moeten gaan, heel moeilijk. Ik ga het hier dus verder bij laten.
