Manque Hahaha dat plaatje is leuk 😛 Door je verhaal moet ik denken aan persoonlijke grenzen en professionele grenzen. Wat ik heb geleerd is dat mijn persoonlijke grens niet zo snel overschreden wordt. Ik word niet snel geraakt en heb weinig last van dingen die mensen evt kunnen doen op mijn werk. Ik gaf daarin eerder te weinig grenzen aan, omdat het mij niets deed. Toen leerde ik dat ik dan alsnog grenzen aan moet geven, want los van wat ik ervan vindt, is het gedrag niet acceptabel en moet ik daarin een grens stellen. Maar dan stel je dus grenzen die je zelf niet echt voelt.
Ik vind mezelf over het algemeen best wel assertief, maaaaaar het ligt ook wel aan de situatie. Ik kan het nog niet helemaal plaatsen, maar soms vind ik het heel makkelijk om voor mezelf op te komen en soms durf ik dat niet en dan praat ik maar een beetje met mensen mee. Ik weet niet waar dat aan ligt.
Ik denk niet dat je altijd onverschrokken hoeft te zijn om assertief te zijn, voor jezelf opkomen terwijl je het eigenlijk niet goed durft vind ik misschien nog wel knapper. En bluffen is denk ik wel goed, omdat je dan hoogstwaarschijnlijk een positieve ervaring opdoet door de reactie van de ander, waardoor het de volgende keer makkelijker wordt om assertief te zijn.
Over je laatste alinea, assertiviteit kan in mijn ogen soms ook wel iets zijn waarbij je opkomt voor een ander. Als je ziet dat iemand gepest wordt en je grijpt in, dan vind ik dat wel assertief. Maar opkomen voor jezelf is natuurlijk ook belangrijk.
