Daar ben ik weer. Bedankt voor al jullie reacties. Ik kon het gisteren niet opbrengen om te reageren en nu ben ik eigenlijk ook gewoon heel, heel erg moe.
Ik weet inmiddels dat meerdere mensen weten van mijn account dus ik ga dit account laten verwijderen. Ik kom terug maar ik wil niet nog meer schrijven (over andere dingen) onder deze naam. Ik vind het heel fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen, één van de redenen was omdat dat nog redelijk anoniem was. Dat is het voor mij nu zeker niet meer. En oké, mijn verhalen zijn ook onder een andere naam wel herkenbaar maar dan is de rest van mijn forum geschiedenis er niet bij te vinden. Ik zal beheer nog een bericht doen wanneer ik mijn account definitief wil laten verwijderen.
Gisteren ging eigenlijk wel goed. Dat had ik absoluut niet verwacht. We hebben veel gepraat. Ik ben er nu achter dat hij heel veel moeite had met het feit dat ik met 11 weken zwangerschap tegen hem zei dat ik niet wist of ik dit wel aan zou kunnen. Hij is toen in een angst geschoten dat ik zijn kind weg zou laten halen en kon sindsdien niet meer volledig voor mij gaan. Ik heb dat niet gezien of gemerkt aan hem, mede door hoe ik zelf in de knoop zat.
Gisteren zijn we samen (toch wel) naar de vk gegaan. Met deze vk heb ik een hele fijne band. Zij kent mij vanaf de zwangerschap van mijn dochter en dit is een hele bijzondere vrouw voor mij. Ik heb daar mijn verhaal gedaan en ook is een mogelijke zwangerschapsdepressie aan bod gekomen. Toen ik meer vertelde over hoe ik mij voelde, maar ook over alles wat er speelt in mijn leven, viel voor haar wat dat betreft alles wel op z'n plek. Blijkbaar ben ik er geestelijk slechter aan toe dan ik zelf dacht. Ze schrok er namelijk echt van en had heel erg met mij te doen. Zij zat op een gegeven moment met tranen in haar ogen tegenover mij. Ze heeft mij hulp geboden en die heb ik aangepakt want dat heb ik hoe dan ook nodig. Ik heb binnenkort overigens ook ergens anders een intake gesprek staan voor hulp, maar ik weet eigenlijk niet eens of dat wel door kan gaan nu met Corona.
Nouja goed, dat de vk zo onder de indruk was van mijn verhaal drong ook wel bij hem binnen, hij kreeg daardoor meer begrip voor mijn kant van het verhaal. Waar hij eerst het idee had dat ik hem als persoon niet goed genoeg vond, kwam hij er nu achter dat dat er helemaal niet achter zit.
We hebben het hartje van het kindje ook nog even gehoord, dat zit wel goed.
Voor nu is dit even alles wat ik erover kwijt wil. Ik weet uit ervaring dat het niet fijn is als een TS ineens niet meer terug komt na "zo'n" verhaal en dat wil ik dus ook niet doen nu 😅. Maar dus geen uitgebreide versie.
