Dankjewel lieve meiden.
Ik heb hem net nog gezien, hij kwam nog iets langs brengen en de kinderen waren natuurlijk ook nog wakker. Mijn zoontje kroop al gauw tegen hem aan en toen brak ik. Ook hier kom ik wel weer bovenop maar ik weet nu nog even niet hoe. En dat ook nog in deze eenzame corona tijd. Ik heb natuurlijk wel WhatsApp contact met lieve vriendinnen en daar ben ik heel blij mee. Maar het is lastig.
Hij is nu nog een deel in mijn leven, zal dat ook blijven als ik co ouderschap met hem aan ga. En het zal me niet eens verbazen als wij dat goed kunnen. Maar tegelijkertijd moet ik dan nog steeds zoveel alleen doen. Alleen al een zwangerschap, een keizersnede, het herstel... En dan de rest nog.
