Het ging wat beter, maar ondertussen zit ik weer even in een dal. En allemaal mijn eigen schuld en een beetje van mijn ex.
Mijn ex wilde afgelopen woensdag eens "kletsen" omdat we elkaar al zo lang niet meer gezien hadden. Ik zag de bui al hangen, ik dacht dat hij ging aankondigen dat hij de kinderen wilde voorstellen aan zijn nieuwe vriendin en zou mededelen dat ze toch in Oosterhout zouden gaan wonen.
Dus hij belde. Krijg ik te horen dat hij me mist, nog gevoelens voor mij heeft en in de war is. En niet zeker weet of de nieuwe vriendin het wel is. WTF! Dat hij nieuwe inzichten heeft gekregen over wat wij hadden en dat dat niet slecht was. Oh en hij had de papieren nog niet ondertekend. Dus lang gepraat en open gehouden dat als die gevoelens zo blijven, we eens moesten kijken of we toch samen verder zouden gaan. Ik heb nog teveel liefde om daar nee tegen te zeggen, tot mijn grote schaamte en spijt.
Vervolgens gaat hij vrijdag weer naar zijn vriendin. En is hij als een blad aan een boom omgedraaid. Ik had dat hele gesprek eigenlijk niet willen en hoeven hebben. Ik was eigenlijk best een eindje op weg om hem los te laten en nu ben ik weer terug bij af en hij gaat vrolijk verder met plannen maken met zijn vriendin over hun toekomst en onze kinderen. Ze heeft geld, een groot eigen vrijstaand huis en een rijk sociaal leven. Dat vind hij heel aantrekkelijk, hij worstelt nu alleen nog met zijn gevoelens. Want tja, neem je de rest van je leven genoegen met een rijk leven en een beetje liefde of met echte liefde en iets minder rijk.
Ik ben een wrak, ik kan er niks aan doen dat ik nog liefde voel, het is gewoon zo. En nu heb ik weer een stap terug gedaan en ga ik weer door de pijn heen en ik kan niet meer, ik wil niet meer, Ik wil zo graag gewoon gelukkig zijn. En dat kan ik pas bereiken als ik hem volledig loslaat, maar dat gaat zo moeilijk! En gesprekken als dat helpt niet! Hij dacht werkelijk dat het mij zou helpen als hij zou vertellen dat hij nog gevoelens heeft voor mij.
Nu rest mij nog om er serieus werk van te maken los te komen van hem, want ik trek dit niet meer. Ik wil inmiddels gewoon in een hoekje kruipen en doodgaan.
Hij gaat iig de papieren tekenen en maandag versturen. Dan is dat geregeld. Zegt overigens nog steeds dat hij het allemaal niet zeker weet, maar heeft zijn nieuwe vriendin wel al voorgesteld aan zijn ouders!
