Door de verschillende reacties ben ik toch nog eens op een andere manier gaan nadenken over vriendschap. Misschien heb ik wel geen echte vriendschappen, als ik de definitie van sommigen hier moet hanteren. Ik herken me erg in wat @Vulpen schrijft, met als uitzondering dat ik wel regelmatig afspreek met mensen. Maar de verwachtingen (of eerder het gebrek daaraan) komen wel overeen.
Ik heb banden die al jaren oud zijn, met mensen waar ik gek op ben, waar ik veel liefde voor voel en met wie ik nooit uitgepraat raak. Maar. Dat komt doordát er niet zoveel wederzijdse verwachtingen zijn. De 'vrijblijvendheid' (of vrijheid) is juist wat me zo aan die mensen bindt. Ik weet dat de liefde er is, zij weten dat de liefde er is, maar ik overdrijf mijn rol in hun leven niet en andersom zou ik dat ook niet willen. We zien elkaar wanneer we elkaar zien en verder kloppen we niet voor ieder dingetjes bij elkaar aan. We negeren elkaars verjaardag (ik weet van misschien 1 of 2 mensen wanneer ze jarig zijn, verder niet), we gaan elkaar niet helpen bij verhuizingen en als er iets te bespreken is, doen we dat wel wanneer we met elkaar bijpraten. Iets anders zou ik verstikkend vinden.
Maakt dat het geen werkelijke vriendschap? Misschien als je er andere standaarden op nahoudt dan ik. Maar ik beschouw de waardevolle mensen in mijn leven toch echt wel als vrienden. Je kunt mijn vriendschappen vrijblijvend noemen, maar er is oprechte waardering en liefde voor elkaar. Daar heb ik veel ruimte bij nodig, en die ruimte bewaak ik.
Misschien ervaar ik die zogenaamde vrijblijvendheid juist meer als onvoorwaardelijkheid. Ik wil het gevoel hebben dat we elkaar waarderen en liefhebben, ook als we niet een soort ruilhandel spelen met aandacht en inzet met een bepaalde frequentie.
Volledig vrijblijvend is vriendschap namelijk niet voor mij, al kan ik me voorstellen dat je dat als buitenstaander denkt. Ik ga ervan uit dat we elkaar zullen blijven opzoeken, hoeveel tijd er soms ook tussen onze ontmoetingen zit. Dáár zit voor mij het vertrouwen en de voorwaarde. Je mag ervan uit gaan dat ik je weer opzoek en dat ik je nooit vergeet. En wanneer ik, met volledige aandacht, een dag of avond met je praat, zal ik je overladen met vragen over alles dat je bezig houdt en hebt meegemaakt en ik zal écht luisteren. Een groot verschil met menig contact waarbij mensen alleen maar luisteren omdat ze wachten op hun beurt om te praten.
Ik heb ook nieuwere sociale contacten. Die kunnen stuklopen wanneer de verwachtingen niet overeenkomen, maar daar kom je gaandeweg achter. Je gaat nu eenmaal niet meteen aan het begin van een contact al je voorwaarden opsommen.
