[verwijderd] Ysabella Vulpen het gaat wisselend met mij, ik moet echt uitkijken dat ik niet tÊ somber word zodra de kinderen weg zijn en ik maar kan denken en voelen. Vandaag had ik na mijn bezoek aan de bedrijfsarts ook zo'n moment. Toen ben ik echt wat gaan doen (planken ed ophangen), daarna voelde ik mij meteen al veel beter.
Dinsdag had ik weer een afspraak met de fysio. Op dinsdag is het eerst een uur een gesprek met haar en meer leren over mijn lijf ed en daarna nog een uur zaaltraining. Ik vond het weer erg intensief. Ik MOET echt mijn piek en dal belasting gaan veranderen, anders heeft dit hele traject wat ik nu volg geen nut. Ik MOET dus echt tijd nemen voor mezelf, elke dag weer en ook (of misschien juist) als de kinderen er niet zijn. Ik vind dat wel erg lastig, want zodra ik op de bank ga zitten om bv een boek te lezen dan hangen de kinderen meteen om mij heen of willen ze op schoot. Zij moeten dus ook gaan wennen, dat mamma dingen voor zichzelf doet en dat ze zich dan zelf moeten vermaken. Ik voel mij op zo'n moment meteen weer een slechte moeder (ben echt een ster in mezelf neerhalen hoor đ ). Samen met haar een lijst gemaakt met activiteiten die mij gedurende de dag energie geven of juist ontspannend zijn, zodat ik even echt kan pauzeren of mij dus energie geven, dit zodat ik niet aan het einde van de dag zo ontzettend kapot ben dat ik niets meer kan. Ik ben benieuwd! Als ik alleen thuis ben is het nog 'makkelijk' om in te plannen, als de kinderen er zijn denk ik dat ik herinneringen in mijn telefoon zet hiervoor. Het moet nog eigen worden.
Dit zijn de dingen die ik heb bedacht:
- ontspanningsoefeningen
- lezen
- schrijven (blog of hier đ )
- wandelen (wel mindfull)
- fotograferen
- puzzelen
- liggen op bed
Wel is het zo dat ik deze dingen weer niet te lang moet gaan doen, want dan is het niet meer ontspannend of geeft het geen energie meer. Dus 20 minuten is de max.
Het is wel handig om sowieso deze bezigheden te hebben, want de psycholoog heeft mij soort van een verbod gegeven om overdag tv te kijken dus ik moet andere bezigheden vinden om te doen đ . Ook 'moet' ik 1x per dag (als de kinderen er niet zijn) naar buiten toe en onder de mensen komen. Dat laatste vind ik nog best wel moeilijk hoor. Ik vind het prima om in mijn eentje te zijn. Moest van hoor ook 2x per dag bewust bij mezelf gaan denken wat ik op dat moment denk. Rare zin zo, maar ik heb karaktertrekken van mijzelf beschreven, zaken die ik natuurlijk ergens al wel wist dat ik zo ben, maar het zo opschrijven bewust is toch wel anders vind ik. Ik heb echt een hele erge aanwezige innerlijke criticus. Alles wat ik bv goed doet kan ik zo weer te niet doen, door te bedenken wat beter had gekund of wat er niet goed ging.
Gisteren bv was ik niet lekker, waren de kinderen net weg en was ik echt al doodmoe (het was 11 uur). Ik heb de tv aangezet en heb 2 uur op de bank doorgebracht. Op zo'n moment vind ik dat ik zo faal, ik voel me slecht over mezelf en schuldig. Want op deze manier ga ik dat traject natuurlijk meteen verkloten...
Ja dat denk ik echt op dat moment đ , later op de dag heb ik dat kunnen ombuigen naar: Je hebt 4 middagen lang GEEN tv gekeken, dat is echt heel erg goed! Het begin is er!
Vandaag gesprek gehad bij de bedrijfsarts, dat ging zoals ik al had verwacht/waar ik bang voor was. Hij vindt dat ik nu nog steeds aan het werk zou kunnen zijn. Vooral op de dagen dat ik niet naar de OCA ga. Dat viel echt wel even rauw op mijn dak. Want zo voelt het voor mij totaal niet aan en nu ben ik weer bang voor het gesprek bij mijn tl volgende week dat zij verwacht dat ik dus weer meteen aan het werk ga op die dagen (de woensdag en donderdag is dat). Terwijl ik zelf denk dat ik daar echt nog niet aan toe ben. Als ik al aan het werk moet nu, dacht ik eerder aan 2 uur per dag en dat dan verdeeld over de dag, dus niet eens achter elkaar. Ik voelde me na het gesprek ook echt heel somber en dacht ÊÊn moment om naar de supermarkt te rijden en chips en cola in te slaan, maar dat heb ik niet gedaan. Ik ben gewoon naar huis gereden. Ik heb koffie gedronken met een stukje chocolade erbij en een boek gelezen. Daarover was ik trots op mezelf, niet mijn heil in eten gezocht (ben echt een emotie eter), maar even tot rust gekomen met een boek.
Morgen weer naar de psycholoog en zaaltraining. Ga het iig zeker weten met haar hebben over het bezoek aan de bedrijfsarts en mijn gedachten daarover.
