Louelle81 Ik zou wel kunnen vluchten tijdens een paniekaanval.
Ik ben wel eens letterlijk gevlucht. Echt gaan rennen alsof de duivel me op de hielen zat, dwars door nachtelijk Athene waar ik de weg niet kende. En weet je waarom? Omdat ik op een feest was waar ze zo in een cirkel door de kamer dansten. That's it. Uiteindelijk begaf ik me in een veel gevaarlijkere situatie door dus in een wildvreemde stad, in een buitenwijk, middenin de nacht, een taxi te moeten zoeken.
@[verwijderd] Als de paniekaanval in volle gang is, helpt het mij om in ieder geval ergens naartoe te gaan waar ik alleen ben. Ook al betekent dat dat ik een paar uur in een openbaar toilet moet blijven zitten, dat is dan maar zo. Al let ik er wel op, waar ik ook naartoe ga, dat ik me altijd ergens kan terugtrekken indien nodig. Daarom vind ik het openbaar vervoer zo killing...
Goed ademhalingsoefeningen doen, mezelf proberen af te leiden. Wandelen wil wel eens helpen (mocht je naar buiten durven), in een stevig tempo zodat je ademhaling goed wordt. Als je ademhaling hoog/oppervlakkig blijft, blijf je licht in je hoofd, daar wordt het sowieso niet beter van, dus dat is altijd een van de eerste dingen die ik probeer aan te pakken.
Deze muziek luisteren wil wel eens helpen: https://www.youtube.com/watch?v=NlprozGcs80 het heeft de cadans die je wil met je ademhaling. En de tonen zijn zo vredig en optimistisch.
Uiteindelijk ben ik er het meest bij gebaat om de paniek te leren voorkomen. Dus aanvoelen wanneer stress optreed, wanneer mijn adem stokt en mijn hartslag omhoog gaat. Stilstaan bij hoe dat komt etc. Beter om iets te blussen als het net begint te smeulen dan wanneer de vlammen metershoog oplaaien.
Vervelend voor je dat je dit gisteren weer mee hebt moeten maken. Het zou fijn zijn als je de angst voor het verliezen van de controle kon aanpakken. De aanval is daar een uitwas van, lijk je te zeggen.
