Louelle81 mijn ervaring met maatschappelijk werk was dat het niet gericht was op het emotionele aspect, maar meer praktisch. Veel doorverwijzen naar de juiste instanties, hulp met administratie, belastingen, mensen bewust maken van de mogelijkheden en stichtingen. Ik heb er veel aan gehad hoor in de periode dat ik weg ging bij ex, maar ik heb het niet ervaren als een stap voor de psycholoog. Het was meer op orde stellen van zaken voordat er ruimte kwam om te werken aan het emotionele aspect, dat kwam daar niet aan de orde.
Maar als je het niet te sociaal wil hebben zou dat juist wel een goede optie zijn denk ik?
Als stap voor de psycholoog heb ik een coach gehad (ik had een NLP-coach), maar dat is wel iets waar je een beetje mee op moet letten. Het is namelijk geen beschermd beroep en iets wat de laatste jaren erg in opkomst is. Ik heb er ook een tijdje naar gekeken maar daar vanaf gestapt, mijn ervaring is daarmee dat veel mensen het ook niet serieus meer nemen, gezien het steeds vaker een piramidespel is van coaches die eigen cursussen geven om anderen te leren coachen. Vaak wordt dit ook niet of maar heel erg beperkt vergoed waardoor de drempel hoger komt te liggen.
Andere opties: persoonlijk begeleider binnen een bepaalde doelgroep of Poh?
