Bloem het gaat heel goed, maar ik vind het ook ontzettend vermoeiend en het is echt een uitdaging om op mijn eigen grenzen te letten en een aardig lesje in hulp vragen.
Er zijn bij mijn werkgever heel veel borrels, contactmomenten, extra's en dat is logisch, want als iedereen door het hele land zit, moet je dat hebben om ook onderling een teamgevoel te krijgen. Maar ik vind dat combineren met nog 2 werkplekken en alle sociale zaken daaromheen wel heel veel. En daar verwacht ik meer van mezelf dan de werkgever van mij verwacht, dus daar moet ik echt voorzichtig mee zijn. Verder is 1 opdracht echt wel lastig, weinig kaders, veel nodig en ook bijna altijd op afstand. Vandaag evaluatie gehad en daar is me gevraagd om juist dat onder woorden te brengen. Ik wil uit mezelf niet teveel reuring maken, maar daardoor krijgen zij te weinig beeld van mij en de opdrachtgever wil juist mijn inzichten om wat reuring te kunnen veroorzaken. Dat heeft ze hard nodig om mensen wat in beweging te krijgen. Dus het uitdrukkelijke verzoek om opvallende zaken te benoemen en duidelijker te zijn in mijn grenzen en in wat ik juist wel oppak. Maar juist dat vind ik ook heel eng.
Dit isgoed echt wel goed voor mij en mijn ontwikkeling, maar van een functie die ik met 2 vingers in mijn neus kon, naar een functie waar ik mezelf constant moet uitdagen is wel een grote stap gebleken.
Dat benadrukt mijn werkgever trouwens ook wel gewoon, dus dat is prettig, maar ik ben nu bijvoorbeeld echt gesloopt en blij dat het weekend is.
