Sevenof9 bedankt voor de voorbeelden, dat 'niet dankbaar' zijn heeft ze ook. Daar zijn we ook wel streng in, ik heb al gemerkt dat als ik een beetje toegeef, het de volgende keer de sluizen volledig openzet. Dus ze weet bij snoep op zich wel waar ze aan toe is.
Het loopt allemaal een beetje door elkaar, het focussen op zoet, het zeuren om snoep, en het bang zijn 'achtergesteld' te worden. Vanmiddag haalde ik ze uit school en ik let heel goed op dat ze echt de tijd krijgt om haar verhaal te doen, we hebben dan hele gesprekken. Maar haar zus mag uiteraard ook haar zegje doen. Als zij dan 2 zinnen heeft gezegd, onderbreekt ze haar en is ze boos op mij 'jij luistert niet naar mij', 'nu mag IK praten'. Ik leg dan nogmaals uit dat iedereen de tijd krijgt om te vertellen over haar dag en dat ik luister naar allebei, en dat ze niet bang hoeft te zijn dat ze onderbroken wordt, maar na 3 keer uitleggen en alleen maar gezeur van haar kant, houdt mijn begrip ook wel een beetje op.
Cactusje ik zal proberen om wat vaker te doen alsof ik het niet zie 😃 dat helpt inderdaad wel. Op een gegeven moment zit je in zo'n negatieve spiraal en ik denk dat we daar met onze middelste wat te vaak in zitten.
