Soms kan ik de vinger niet leggen op het gedrag van mijn middelste dochter. Ze is de laatste tijd zo veeleisend. Als ze thuis is, wil ze onverdeelde aandacht. Ze eist die op door 100 x mama te zeggen, aan mijn kleren te trekken of voor mijn blikveld te gaan staan. Het liefst doet ze die dingen allemaal tegelijk.
Als haar zus iets vertelt wil ze haar het liefst meteen onderbreken, om haar verhaal te gaan vertellen. Uiteraard vindt zus dit niet leuk en het is regelmatig ruzie.
Tafelmanieren heeft ze niet, hoewel ze prima weet hoe ze bestek moet gebruiken en dat ze aan tafel moet blijven zitten. Op school en bij een ander is ze voorbeeldig, hier verdomt ze het om te blijven zitten, haar vork te gebruiken en een beetje netjes te eten. Dit leidt vaak tot boosheid bij ons, want we herhalen het elke maaltijd weer, en elke maaltijd is het weer hetzelfde.
Ze vertikt het ook om zich aan en uit te kleden, omdat ze ziet dat ik haar zusje van 2 wel help. Boos worden, begrip tonen, er een spelletje van maken, haar de consequenties laten ervaren, het helpt geen zier. Ze lijkt soms niet te bereiken, reageert heel defensief en is soms zo driftig dat ze er moeilijk uit komt. Daarna is ze vooral heel verdrietig, dus boos worden heeft ook niet het juiste effect.
Soms denk ik: scheelt er iets? Want bepaalde dingen lijken buiten haar controle. Ook dat eten, bepaalde structuren lukken gewoon niet. Ze eet graag crackers, rauwkost, fruit en soep. Sauzen met stukjes of gekookte groenten raakt ze niet aan. Brood gaat ook heel moeizaam.
