Dochter kreeg vanochtend een barbie in haar schoen. Het verpakkingsmateriaal bestond uit een transparant plastic doosje met een papieren achterkant. Ik was op een gegeven moment aan het opruimen en zag dat ze een andere barbie in dat bakje had liggen. Blijkbaar gebruikte ze de verpakking voor haar spel. Ik heb het papier toen weggegooid, maar het plastic laten liggen.
Eind van de middag vroeg mijn dochter: "waar is dat doosje waar de barbie in zat?"
Man: "die heb ik weg gegooid."
Ik: "o, ik had hem juist expres laten liggen, omdat R. hem gebruikte als een soord bedje."
R. (op beetje geΓ―rriteerd toontje, denk er rollende ogen bij): "het is een grafkist!"
π€