N. (bijna 2) schreeuwde gisteravond moord en brand vanuit dr kamertje. Ik erheen met gepaste spoed, staat ze naast d’r bed met een brede glimlach, haar knuffel en een koffertje en zegt:
”ik niet (s)lape, mama. N. naar oma toe. Doei mama!”
En loopt al zwaaiend langs me richting de trap.
Sta je dan, met je bek vol tanden. 😅
Eenmaal terug op aarde en N. (onder luid protest “NIET LEUK MAMA!!!”) weer terug in bed vroeg ik hoe ze dan van plan was om naar oma te gaan.
N. (Haalt schouders op alsof dat toch wel duidelijk genoeg was): “auto. mama rijden. Leuk he, mama?!”
En dat moet nog twee worden...
