R (2 jaar, praat nog niet echt) was even met mij mee. Ze moest nieuwe regenlaarsjes hebben en ik moest even snel naar de kruidvat. De hele tijd een gezellige R. Tot ik de auto weer op de parkeerplaats bij ons huis zet.
Ik zet de auto af, waarop R begint te huilen. Ik heb al wat lichte vermoedens, dus start de auto nog eens om te kijken wat haar reactie is.
Stil.
Ik zet de auto weer af omdat we toch echt naar binnen moeten. R begint weer te huilen. Ik kijk achterom. R wijst met haar vinger naar de richting waar we vandaan kwamen.
Helaas voor R gaan we toch echt naar binnen. Ze weigert uit de auto te komen. Dus neem ik een schreeuwende peuter onder mijn arm mee naar binnen. Zet haar buiten voor de voordeur even neer om de deur open te maken. Ze richt zich naar de grond.
Ik pak haar weer op en zet haar binnen in de hal neer. Ze richt zich weer hysterisch tot de grond.
Eh, hallo schat. We zijn thuis.
