Niet echt grappig, want ik had zoiets van 😢
Jongste was gisteravond helemaal uit haar doen, te moe en niet willen luisteren. Toen ze voor de zoveelste keer van de stoel op de bank sprong en daarmee ook een beker melk omgooide, zei mijn man streng: 'A., nu is het genoeg! Naar boven en naar bed!' Direct in tranen (ze huilt om alles tegenwoordig) en ik nam haar mee naar boven.
Eenmaal op het aankleedkussen kalmeert ze, we nemen rustig de dag door, trekken pyjama aan en ik poets haar tanden. Zegt ze opeens: 'mama, papa vindt mij niet leuk!' 😢
Dus ik zeg: 'natuurlijk wel, papa vindt je altijd leuk en lief. Mama en papa houden van je, altijd. Ook als we boos zijn. We zijn niet boos op jou, maar wel op wat je doet.' (geen idee of een 3-jarige dit begrijpt maar goed, ik wilde het toch even gezegd hebben)
A: 'maar papa is boos op mij!' 😢 Toen moest mijn man als een gek naar boven komen om haar een heeele dikke knuffel te geven en te verzekeren dat hij echt echt niet boos is.
