Ik lig regelmatig dubbel om de gesprekken die oudste en ik voeren, nogal on moeder-zoon achtig.
We gingen boodschappen doen, puber blijft in dr auto zitten.
Ik zeg; Ga je niet mee?
Hij; Nee ik moet even deze guide lezen van mijn character (in D&D bedoeld hij)
Ik; Ow ok, ja ik snap dat. Ik ga zo ook even wat spell rotations bestuderen.
Zoon moet een brief schrijven
Hij; Kun je me daar vanavond even mee helpen?
Ik; Eeeuhmm, dan moet ik wel even m’n guild appen dat ik niet kom vanavond
Hij; Zeg maar dat je een quest voor je zoon moet doen
🤣🤣
