Ach lieve Snow, Voel je niet schuldig, jouw gevoel is zó begrijpelijk!
Ik herken je gevoel zo goed. Toen ik ongepland zwanger bleek te zijn van onze dochter, kon ik alleen maar huilen. De angst die ik voelde kan ik niet eens omschrijven. Ik zag niet alleen beren op de weg, maar complete bergen!
Na weken huilen, depressief op de bank liggen, angstig en schuldig voelen kwam de omslag. Dit kindje hoort bij ons!
Vanaf 23 weken ging de knop om, kon ik genieten van het getrappel en het leven in mij, voelde ik die intense moederliefde en durfde te dromen.
En nu? Ik kan me niet eens meer voorstellen dat ik me toen zo verloren voelde. Ze hoort er voor de volle 100% bij, ze is zó gewenst, maar bovenal zo énorm geliefd.
Wat ik eigenlijk wil zeggen: Geef jezelf ook de tijd. En voel je vooral niet schuldig om je gevoelens, dit staat namelijk los van de liefde voor dit kindje.
Het komt goed, echt!
Dikke knuffel❤️❤️❤️