Meer willen met mijn leven, maar wat?

Bloem

[verwijderd] Als je iets wil dan moet je het zelf doen. Wat een ander er ook van vind. Laat je niet uit het veld slaan maar ga ontdekken wat je echt wil. En misschien weet je het nog niet maar kan je wel een plan maken om er achter te komen. Of weet je het wel en is het een plan waar je stap voor stap mee naar je doel werkt. Of misschien kan je het morgen al bereiken.
Het valt of staat met je eigen doorzettingsvermogen en of je er voor wil gaan!

[verwijderd]

Bloem eens! Natuurlijk is het eng en spannend, mag ook, maar het gaat om jouw geluk.

Je kan het altijd proberen en als je het niks vindt, stop je weer. Precies andersom, maar ik dacht ooit thuisblijfmoeder te willen zijn. Ook al was het toch niet mijn ding achteraf, ben ik wel blij het geprobeerd te hebben. Anders blijf je maar afvragen hoe het zal zijn als....

[verwijderd]

Bloem , Dankjewel!

Tantetil

[verwijderd] maakte jouw man een opmerking over de situatiet thuis of over jou?

Waar ben je precies onzeker over?

[verwijderd]

Tantetil , Over mij en over dat ik misschien wil gaan werken. Hij twijfelt of ik het wel kan.

[verwijderd]

[verwijderd] ja dat is zeker waar

[verwijderd]

[verwijderd] wat is de reden dat hij dat zegt? Ik vind het een nare opmerking 😟.

Bloem

[verwijderd] Hoezo dat dan? Het is werk, geen hogere wiskunde (al in je daar misschien ook wel heel goed in zijn 😉). Voor iedereen die dat wil is werk, betaald of onbetaald, middels opleiding of niet, haalbaar. Ook voor jou!
Waarom denkt hij dat dat niet zou kunnen?

Rietjesbeker

[verwijderd] waarom zou je niet kunnen werken dan? Wat een rare opmerking...

Lovely83

[verwijderd] als je weer in de zorg gaat werken kan je natuurlijk ook kijken of je avond of weekend diensten kan werken, dat scheelt al opvangkosten.

Nescio

Ik zou ook eens uitvinden waar je blij van wordt en waar je energie uithaalt. Ik begrijp dat je nooit hebt gewerkt? Je bent nog jong dus de afstand met de arbeidsmarkt is nog niet zo groot, maar over pakweg 5 jaar kan dat al moeilijker worden.

Kan je niet gewoon ergens beginnen? Dat je opvang moet zoeken lijkt me logisch, andere ouders doen dat ook zo.

Bloem

Nescio Of in het weekend, de avonden, nachten gaan werken als man thuis is.

Love1990

Onregelmatige diensten kan ook een groot voordeel zijn, ik ben ook verzorgende IG en sinds 2 jaar weer aan het werk. Ik dacht ook dat het totaal niet te combineren was met mijn gezin, en toch is het prima te doen. Ik werk geen volledige diensten maar diensten van 4 - 5 uren. Dit in combinatie met het werken in het weekend maakt dat ik weinig tot geen oppas nodig heb voor mijn kinderen. Er is momenteel veel vraag naar verzorgende IG, je zou ook als flex kunnen beginnen, dan heb je de vrijheid om diensten te plannen als het jou uit komt.

Bloem

Love1990 Klopt. Dat is hier ook. Mijn man werkt fulltime en ik sinds kort ook. Dit is juist goed te doen omdat hij onregelmatig werkt. We hebben daardoor minder opvang/oppas nodig dan als we beiden doordeweeks overdag zouden werken.

Torretjeee

Een vriendin van mij maakt schoon bij cliënten. Mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen en ook thuiszorg krijgen. Zij heeft dan een vast aantal cliënten waar ze langs gaat. Het is maar een paar uur in de week, zo hoeft ze geen opvang te regelen voor haar kinderen. Naast dat ze schoonmaakt is ze ook een sociaal contact voor die mensen en kijkt ze ook hoe het met de mensen gaat.
Er is vast wel werk te vinden dat bij jou en je thuis situatie past.
Of je zou 1 keer in de week iemand kunnen begeleiden die een PGB heeft?

[verwijderd]

Ik zat nog na te denken over de opmerking van je man. Het opvoeden van 3 jonge kinderen is hartstikke pittig en dat lukt je ook. Ik weet niet hoe vaak je man een dag alleen voor de kinderen moet zorgen, maar het klinkt alsof hij geen idee heeft dat dit ook een baan op zich is. Als je dit kan, dan is het hebben van een ‘gewone’ baan een makkie. Je bent er even uit geweest en logisch dat je onzeker bent, maar nergens voor nodig. Je kan dit 💪.

Angel1980

Veel is al geschreven en daar sluit ik me volledig bij aan. En laat vooral de uitspraken van je man je niet beïnvloeden!

Verder dacht ik dat je misschien met iets kleins en overzichtelijk kan beginnen, zoals bijvoorbeeld post bezorgen of thuiswerken. Zo kan je stapsgewijs wennen aan een nieuwe structuur, de tijdsinvestering en werkprocessen. En vanuit daar te bedenken hoe verder. Misschien helpt om te bedenken dat je niet meteen de 'perfecte' baan hoeft te vinden en dat je je nu vooral richt op ervaring opdoen.

En met jouw IG diploma ben je overigens GOUD waard! 😉 Ze staan te springen om mensen met jouw diploma. Zeker de moeite waard om daar nog over na te denken.

[verwijderd]

Heel erg bedankt allemaal! Ik ga er goed over nadenken en neem jullie opmerkingen mee.

Wat betreft mijn man, hij bedoelde het heel goed. Hij is bang dat ik niet genoeg doorzettingsvermogen heb. We hebben er savonds samen nog over gepraat en hij had gewoon niet door dat dat vooral door mijn onzekerheid komt. En hij wil er alles aan doen om me ermee te helpen.

Tantetil

We richten ons nu allemaal op een baan vinden, maar je had het ook over iets voor jezelf doen. Je vindt meubels opknappen leuk, je zou kunnen beginnen met op marktplaats zoeken naar oude goedkope meubeltjes en die opknappen en weer doorverkopen. Volgens mij zit daar best een handeltje in en je vindt het ook nog leuk om te doen.

Nescio

Tantetil ik denk dat beginnen als zelfstandige best vaak geromantiseerd wordt. Niet om dit idee af te blokken, maar als je echt een plekje wil veroveren op de 2e hands meubelmarkt moet daar wel een ondernemingsplan achter zitten, je moet online zichtbaar zijn en je moet ook bereid zijn het eerste jaar geen winst te maken of zelfs verlies te draaien. Als hobbyist is het nog wat anders, maar dan moet je het echt niet voor het geld doen zeg maar.

« Vorige pagina