Zonnebloem Daar gaat wel een voorbereiding van maanden aan vooraf hè
Ja ik heb het ook echt niet over op stel en sprong vertrekken hoor! Meer een lange termijn plan. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat het voor jou rustgevend is als ze een straat achter je woont, of je nou wel of geen contact hebt..
Ik was vorige maand in de stad waar mijn oma woont (de moeder van mijn moeder), en ik liep daar ook echt niet op mijn gemak rond. Terwijl de kans dat ze in diezelfde stad was op dat moment gewoon heel klein was, en dan al helemaal niet in die wijk. En dan heb ik mijn moeder dus al bijna 10 jaar niet gesproken.. ik wil niet onverwacht met haar geconfronteerd worden.
Als ik haar zou zien, of het nou is omdat ik het wil of omdat het moet, dan is het op mijn voorwaarden, niet die van haar.
Ik bedoel gewoon te zeggen, dat los van alle voorbereidingen en het praktische aspect rondom het verbreken van het contact, je het emotionele aspect ook niet moet onderschatten. Want als alle puntjes op de i staan, begint het rouwproces voor jou pas. En dan denk ik, kan je je daar wel aan overgeven als je haar tegen blijft komen in je lokale supermarkt, of weet dat ze alsnog ieder moment je kinderen kan aanspreken in de speeltuin? Blijf je dan niet altijd alert en op eieren lopen, kan je dan wél rust krijgen?
Die fysieke afstand van mijn moeder heeft me ook echt geholpen om de afstand op emotioneel vlak een plekje te kunnen geven.
Natuurlijk zou het ideaal zijn als ze zelf gaat verhuizen, maar wil je daarin afhankelijk zijn van haar?
Zeker omdat je ook aangeeft dat ze op meerdere aspecten in je leven/bubbel impact heeft, is een nieuwe start misschien nog niet zo'n slecht idee.
Ik snap dat het ingewikkeld is hoor, geloof me, daar weet ik alles van..
