Ik ben een verschrikkelijke loedermoeder omdat ik het wil dat mijn 7,5 jarige zoon mij 's nachts steeds wakker maakt en bij ons (lees: mij) in bed stapt omdat hij zogenaamd 'bang' is.
Hij weet niet waarom, of waarvoor, hij bang is; hij weet niet of hij ergens aan moet denken en ook niet waarom hij wakker wordt. Kortom: hij vindt het gewoon lekker warm, of zo 🙄 Vannacht terug gebracht naar zijn eigen bed... Zijn reactie vanmorgen: "ik heb je toch niet wakker gemaakt, ik ben toch stiekem bij je gaan liggen! Stom hoor!" 🤔
