---

Louelle81

Soturi Ik heb alles gelezen😊✌.

Ik ben zeer pro voor het volgen van je eigen gevoel. Als je er geen goed gevoel bij hebt, niet doen. Moeder of geen moeder, schoonmoeder of wie dan ook, ben daar misschien wat hard in. Maar als ik je niet kan vertrouwen dan houdt het al op. Dan moet daar eerst aan gewerkt worden alvorens we aan andere dingen gaan denken.

Dus ja voor mij zou het simpel zijn. Niet mn ouders laten oppassen. Ik zou dan de baby meenemen, en schoonmoeder daar op laten passen, zodat jij goed kan bezichtigen. Succes met je beslissing.

Honkeytonk

Ik heb het helemaal gelezen. Ik snap je helemaal en eigenlijk nog het beste doordat ze jou zusje haar wensen gewoon negeert. Dat is denk ik wel een ding hoe dat bij jou kleintje ook zal gaan.

Wel kan je je afvragen, hoe erg het is als ze een keertje laat eten en laat naar bed gaan (in het geval van sporadisch oppassen dan hè).

Maar ik zou voorlopig gewoon je moeder niet als oppas doen, bij je schoonouders houden en heb je evt nog een ander vangnet? (Zusje ? Vrienden? ). Misschien als je dochter wat ouder is, kan het wel een keertje. (De baby regels zijn toch strenger dan bij een peuter of kleuter bv , als je snapt wat ik bedoel).

En ik zou er ook geen punt van maken, gewoon niet vragen, en een aanbod aangeven dat het al geregeld is.

Ietjuh

Ook ik heb net alles gelezen. Ik sluit me aan bij wat eerder gezegd is, volg je gevoel. Als jij ergens anders bent en je dochter bij je moeder en je vertrouwt het niet, dan kan je ook niet bezig zijn met waar je op dat moment bent.

Ja mogelijk ga je de vraag krijgen waarom zij niet oppast op jullie kind(eren), maar ook mogelijk dat die vraag niet gaat komen.
Kan je niet zeggen dat je er nog niet aan toe bent om haar weg te brengen? Geen idee hoe veel het voor zou kunnen gaan komen, maar misschien dat je het hiermee rekt?

Je dochter kan ook een band met opa en oma opbouwen zonder dat ze daar logeert. Mits zij er tijd en aandacht aan willen besteden. Ik zou daarvoor niet over mijn gevoel heen stappen.

Onze dochter gaat ook nooit alleen naar de ene opa en oma. Omdat man en ik ons daar niet prettig bij voelen. Maar ook omdat oma (voornamelijk) geen moeite doet voor een band met haar kleindochter. Ook wij hadden de vraag allang verwacht waarom zij niet op mogen passen, ivm frequent oppassen op andere kleinkinderen. Maar tot op heden is die vraag nooit echt gekomen.

Tantetil

Zou jouw moeder het wel graag willen? Zo niet, dan zou ik haar niet vragen. Mijn ouders passen ook nooit op. Ze hebben dit nog nooit voorgesteld en de keren dat ik het vroeg was het moeilijk moeilijk. Prima dan niet. Ik zou je schoonouders lekker laten oppassen als je je daar wel fijn bij voelt.

[verwijderd]

Ik heb het ook gelezen. Zit nu met de kinderen, dus even een snelle reactie.

Volg je gevoel. Als je het nog niet wilt, vooral niet doen. Zeker de eerste keren iemand laten oppassen die je vertrouwd.

En misschien is het een idee om je moeder te vragen om op te passen in jullie huis? Zodat je zeker weet dat het gewoon schoon en netjes is.
Begin met maar een uurtje, zodat je moeder niet het gevoel heeft dat ze nooit op mag passen. Maar zo kan er vast niet heel veel gebeuren wat je echt niet wilt.
Maar dat moet je pas doen als je er zelf aan toe bent!

Honkeytonk

Soturi Maar juist het hele gebeuren met hoe ik uit huis ben gegaan, hoe ik echt een tijdje geen contact wilde, zou je toch denken dat er al geen standaard moeder-dochter band meer is? Dat zij niet meer boven een willekeurig ander persoon staat in mijn leven. Of ligt dat nu aan mij?

Ik denk eerlijk dat dit niet voor je moeder geld. Al niet in hoe ze is als persoon, ze lijkt niet te begrijpen wat jullie verleden met jou heeft gedaan, maar ik denk dat je dochter altijd speciaal blijft, wat er ook gebeurd.. dus voor haar voelt het denk ik wel echt als in 'ik ben niet iedereen'.

En weet je, andere op je kind laten passen is gewoon moeilijk. Als de band goed is en vertrouwen optimaal, dan nog vond ik het lastig, en logeren heeft mijn 2 jarige nog nooit gedaan. Gelukkig zijn mijn ouders wel heel ruimdenkend en snappen ze het, want straks bij de bevalling van nummer 2 komen ze naar ons huis om op te passen. Ondanks dat ze heel graag willen dat hij zou komen logeren.

Dat je dat vertrouwen niet hebt is gewoon reden genoeg om ze niet te laten oppassen. En om eerlijk te zijn, mocht je moeder daarna vragen kan je dat ook gewoon zeggen. Ook al begrijpt ze het misschien niet.. en band opbouwen kan ook prima zonder oppassen, denk wel dat jullie relatie dat bemoeilijkt, want je kind een echte band laten opbouwen met iemand die je niet vertrouwd, is denk ik erg lastig. Dan moet je jezelf wel vaak aan de kant zetten.

Het is gewoon een mega lastige situatie.

Nescio

Ik heb ook alles gelezen. Veel herkenbaarheid, al is bij ons de bom nooit zo gebarsten en heb ik me al vroeg uit zelfbescherming teruggetrokken.

Mijn moeder is zelf beschadigd door het verlies van haar moeder op zeer jonge leeftijd, een stiefmoeder waar ze het niet mee kon/kan vinden en mijn vader heeft nooit liefde gekend. Daarom hebben ze de geestelijke capaciteit niet om kinderen op te voeden en er echt te zijn, zeker niet als het echt moeilijk gaat. Hier is ook een robotachtig karakter ideaal, met emoties en gevoeligheid weten ze zich geen raad.

Ik was een heel begaafd kind maar ook heel gevoelig. Mede door hun gebrek aan begeleiding en steun ben ik op een heel laag niveau terechtgekomen. Ik heb me wel opgewerkt tot een masterdiploma, dus uiteindelijk lukt het ook rechtsom. Maar het had niet zo moeilijk hoeven zijn. Ik ondervind nog dagelijks hinder van die allesverterende onzekerheid die ze me hebben gegeven.

Ik verwacht nu niks meer van mijn ouders. Geen begrip. We wonen een eind weg, ze passen nooit op maar ze zijn hier op mijn terrein altijd welkom. Wij naar daar probeer Ik al zoveel mogelijk te vermijden. Omdat ze mijn oudste voortrekken, omdat ze eigenlijk niet gastvrij zijn en omdat mijn man zich niet op zijn gemak voelt.

Ik zou dus zeker mijn gevoel volgen en ze niet op laten passen. Zo'n vies huis zou eigenlijk al reden genoeg zijn.

Owl

Ik zou hierin nu na alles heel trouw blijven aan jóuw gevoelens en emoties, ook als zij dat misschien niet begrijpt en het toch weer over haarzelf maakt. Dus niet haar laten oppassen en als ze vraagt waarom niet, eerlijk je gevoel benoemen. Het voelt voor jou niet goed, en dat mág je voelen en daar mag je ook naar handelen. Ik kan me voorstellen dat je geen bom wil laten barsten, maar als dat wéér betekent dat jouw gevoel moet worden weggedrukt... dat is het niet waard.

Marloes80

Ik zou, als ze het vraagt, gewoon eerlijk zijn...
nee, er wordt niet opgepast, want je huis is vies etc.
wil je oppassen, dan in ons huis.

verder zou ik een oppas zoeken als ik jou was. Niet structureel, maar als je eens een avondje weg wilt ofzo.

Cactusje

Afgaande op jouw verhaal zou ik haar ook niet op laten passen. Als ze al niet voor haar eigen kind kon zorgen, hoe moet ze dan voor jouw kind zorgen? Helemaal als ze haar eigen aandeel weigert te erkennen. Als kinderen wat groter zijn is wat later eten en naar bed natuurlijk niet zo'n ramp, behalve als het kind echt bij strakke structuur gebaat is. Maar zolang jouw gevoel nee zegt gewoon niet doen.

Pimpelmeesje

Als ze er maar vraagt zou ik gewoon eerlijk zijn.
Zeggen dat je het fijn vindt dat jullie ondanks alles wat er is gebeurd toch een evenwicht hebben gevonden, dat jullie elkaar weer zien en ze jouw kind meemaken, maar dat er teveel in het verleden gebeurd is voor jou om daar een goed gevoel bij te hebben.
En dat is heel vervelend voor haar (want die krijg je dan natuurlijk) maar het is wat het is. Zolang zij het verleden niet terug kan draaien kan jij daarin ook niet veranderen.
Of je moet idd er wel mee kunnen leven dat ze bij jullie thuis komt oppassen af en toe.

Voor nu zou ik een plan maken wat je ervan gaat zeggen áls ze erover begint, en het dan loslaten. Misschien duurt het nog wel heel lang of sta je er straks toch anders in..

Bloem

Ik zou niet ingaan oo het verleden maar aangeven dat je de zaken op je eigen manier wil regelen. En dat je ziet dat je moeder bij de kinderen van je zus haar eigen plan trekt en je dat niet fijn vindt. Eventueel dat het oppassen wel kan als je kind ouder is omdat het dan minder nauw luisterde qua structuur, eten, drinken, slapen en zo.

Cactusje

Soturi Ik vind het erg fijn dat iedereen hier mijn gevoel goed snapt.

Dat komt door de geschiedenis die je zelf met je moeder hebt, ik denk dat de reacties anders zouden als je altijd een goede band met je moeder hebt gehad.

Deliana

Ik zou ook zeggen volg je gevoel; als je je er niet lekker bij voelt, dan moet je het niet doen.

Zou niet weten waarom je het moet uitleggen of het verleden weer zou moeten oprakelen.
Je bent volwassen en regelt zaken op jouw manier. Wanneer ze je er toch om vraagt kan je zeggen dat je er nog niet klaar voor bent.

Lastige situatie hoor, ik durfde uiteindelijk geen nee te zeggen en liet schoonmoeder oppassen terwijl ik me er absoluut niet goed bij voelde....

Nieke

Doen wat goed voelt en je bent niemand een verklaring verschuldigd!

Born2bme

Je moet je gevoel volgen en voel je je er niet prettig bij niet doen.

Even op het maxicosi verhaal terug te komen. Ondanks jullie verleden moet ik zeggen dat ik je moeder hierin wel begrijp. Ten eerste wat iemand hierboven zei denk ik niet dat je moeder het zo ziet als jou maar dat maakt eigenlijk ook niet zoveel uit, het is wel haar kleindochter. En ja dan snap ik wel dat je moeder zegt ik ben niet iedereen. Plus als je daar binnen komt wil zij haar kleindochter ook even "begroeten". Lijkt mij vrij normale reactie dat als je binnen komt ze even in maxicosi kijkt en iets zegt ofzo. Dat je niet wil dat ze haar wakker maakt als ze slaapt ok maar kijken mag toch wel? En ja ondanks jullje band is zij wel haar oma en ja dat is niet iedereen dus tjah in dit punt snap ik je moeders reactie ook wel.

Wilde dit toch nog even zeggen omdat door jullie slechte band dan soms alles naar t nefatieve getrokken kan worden. Ik wil absoluut niet zeggen dat jij je aanstelt en ik geef je groot gelijk dat je je moeder niet wil laten oppassen, maar wilde over het maxicosi verhaal toch even wat zeggen.

En oh ja mocht ze ernaar vragen, haal inderdaad niet het verleden erbij. Je kan wel zeggen wat je ziet gebeuren bij je neefjes en/of nichtjes en dat je dat niet wil of bijv over de troep. Dat zijn dingen van nu en als je moeder echt heel graag zou op willen passen kan ze daar dan ook nog wat aan veranderen, doet ze dat niet kan je ook zeggen zo graag wil je blijkbaar niet want je doet er ook niks voor.

Of idd een x bij jullie thuis, heel kort voor uurtje ofzo. Heeft ze iig niet t gevoel dat ze nooit op mag passen 😉

Zo nu respect voor jou als je mijn verhaal hebt gelezen 😂

[verwijderd]

Het verhaal gelezen, nog niet alle reacties.

Het eerste wat in mij op komt is: je bent nu moeder en één van de eerste dingen die je moet leren als moeder is je gevoel volgen en altijd opkomen voor de belangen van je dochter.
Ook als je hiermee mensen teleur stelt.
Ik begrijp dat het lastig is, omdat het je ouders zijn, maar gezien jouw verleden met je moeder, is ze niet iemand waarvan ik denk dat je jezelf heel bezwaard over zou moeten voelen dat je haar teleurstelt.

Misschien kun je een oplossing vinden waar je je wel fijn bij voelt, zoals dat ze een uurtje of twee in jullie huis oppast. En als dat ook niet voor je werkt, dan is het gewoon pech.
" sorry mam, maar ik voel me erg niet prettig bij dat je oppast. Er zijn meedere redenen voor mij om dit te beslissen en pas als jij eprecht aan jezelf en je omgeving wil gaan werken, dan kunnen we er een gesprek over hebben."

Ik zie dit niet als chanteren, maar als het creëren van voorwaarden waarmee er wel mogelijkheden ontstaan.

Ik geloof dat ik erg hard ben in dit soort dingen.

Bloem

Over dat maxicosiverhaal.... ik denk dat je dat te zwaar ziet. Je moeder is een enthousiaste oma. Ik weet nog bij onze oudste. Als wij aankwamen bij schoonouders dan stond schoonmoeder zo enthousiast in de deur opening en ook meteen daar al in de maxicoai kijkend dat we niet eens naar binnen konden lopen. Heb toen wel eens al grappend gezegd dat we net zo goed konden aanbellen en kind in de maxicosi voor de deur zetten en weggaan. Dat ze dat dan niet had gemerkt.😂
Probeer niet teveel op alle ‘kleine’ dingen te letten. Ik snap dat je niet janenalleman bij de maxicosi wil, maar oma of opa dat is toch niet janenalleman. Ik snap oma haar reactie wel.

Owl

Komt je moeder ook nooit op bezoek in jouw huis? Ik begrijp je gevoel, en als ik lees hoe het voor jou voelt als je moeder in jouw huis zou oppassen, krijg ik het al benauwd; dit zit heel erg diep. Daardoor begrijp ik het maxi-cosi-verhaal ook beter.