[verwijderd] Ik denk dat er een verschil zit in kinderen die iets doen, waarvan ze weten dat het niet mag en tussen kinderen die weten dat het niet mag, maar het onrechtvaardig vinden, de beweegredenen niet snappen en dit ook niet goed kunnen verwoorden.
Bij deze kinderen werkt de harde aanpak op dit soort momenten juist averechts, omdat ze in een soort van wanhoop terecht komen. Uitleggen en actief laten meedenken, helpt dan juist wel.
Wat een verhelderend stukje. Goed om te lezen.
Zoals jij je dochter beschrijft @Liekje81, zo is mijn oudste ook. Inclusief ontwikkelingsvoorsprong en kenmerken van hoogsensitiviteit. Ik denk dat als ik alleen mijn jongste 2 kinderen had gehad, ik precies zo zou denken als KleineLai. Maar intussen weet ik dat sommige kinderen gewoon echt anders in elkaar zitten.
Hier ook issues met het gedrag van oudste dochter.
Intussen ben ik erachter wat hier heel vaak een moeilijke bui heeft getriggerd. Ik heb ooit gezegd dat de kinderen niet mogen "klikken" over elkaar. Jongste dochter deed dat toch gewoon. Ik zei dan altijd: "Niet klikken, los het samen maar op". Maar ja, wat gezegd is, is gezegd. Wat ik gehoord heb kan ik niet uitgummen in mn hersens. Dus terwijl oudste dochter braaf naar mijn niet-klikken regel luisterde, kreeg ik tegelijktijd wel alle rottigheid over haar te horen.
Dat veroorzaakte denk ik bij haar de wanhoop waar Lilium het over heeft. Voor haar gevoel kon ze geen kant op en ging daardoor maar voor eigen rechter spelen richting haar zus.
Sinds ik dat weet, word het woord klikken hier niet meer gebruikt, en mag ze te allen tijden vertellen wat haar dwars zit, óók als dat over haar zus gaat.
Ik sta nu wel veel vaker politie-agentje te spelen, maar een groot deel van de boze buien is opgelost.
Ik weet niet wat je aan dit verhaal hebt... Misschien dat er bij jou dochter ook een "wanhoop" onder de oppervlakte ligt. Eentje die voor jou lastig te herkennen is. Bij mij heeft het ook heeeeel lang geduurd. (Want ergens over praten is voor mijn dochter een drama)
