Ik ben zelf niet zo van de fantasy, dus ik weet niet of we een overlappende smaak hebben. Maar wat ik de afgelopen maand/twee maanden gelezen heb:
Mijn moeders strijd - Murat Isik
Dit is mijn moeder - Tommy Wieringa
Deze twee moeder-boeken las ik direct na elkaar. Ze zijn vergelijkbaar: de (persoonlijke) geschiedenissen van twee vrouwen. De manier beschrijvend waarop ze ieder hun zoon gevormd hebben. Ik herkende het eea van mijn eigen moeder in de moeder van Wieringa, maar ik vond het boek van Isik een stuk interessanter. Dat gaat over cultuurverschillen, feminisme, het inzicht dat bepaalde trauma's niet verder doorgegeven moeten worden. Ik had een tijdje terug ook Wees onzichtbaar van Isik gelezen, dat is ook een aanrader. Ik vind het heel mooi met hoeveel respect hij schrijft over mensen met verschillende culturele achtergronden. En ook hoe de vrijheid om jezelf te zijn niet altijd zonder opofferingen komt.
't Hooge Nest - Roxanne van Ieperen
Hier is veel om te doen geweest toen het uitkwam, weet ik nog. Volgens mij is het uitvoerig besproken in DWDD. Het duurde een tijdje voordat ik erin kwam. Het is geschreven in de derde persoon en dat vind ik altijd wat lastig bij romans. Er passeerden veel personages de revue en het grootste deel van het verhaal gaat over een hele groep personen, waardoor je niet echt de diepte in gaat. Het laatste deel van het boek, dat zich afspeelt in de trein naar het concentratiekamp en in het concentratiekamp zelf, hakte er echt in bij mij. Toen ging het alleen nog maar over twee zussen en hun verbinding in een lange overlevingsstrijd. Het greep enorm naar de keel.
Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold. - Israel van Dorsten
Dit vind ik echt een aanrader. Als je het boek luistert via Storytel leest Israel het zelf voor. Ik heb ook de 4-delig documentaireserie van Jessica Villerius gekeken over de familie van Dorsten, dus ik wist al het eea over hoe het eraan toe ging op de boerderij. Maar met het verhaal van Israel krijg je het mee vanuit de eerste persoon en dat gaat zo diep... Moest er af en toe van bijkomen tijdens het luisteren. Wonderlijk hoe rustig deze jongen zijn eigen verhaal voorleest. Het zette me aan het denken over religieuze opvoeding, informatiefuiken en meer van die onderwerpen.
De Alchemist - Paulo Coelho
Had er al veel over gehoord, maar nu pas aan het boek zelf begonnen. Tijdens het lezen regelmatig passages opgeschreven in een notitieboek om ze nog eens te overdenken. Het boek loopt over van de filosofische levenslessen. Het doet me denken aan de kleine Prins, maar dan een stuk volwassener en met meer mystiek. Ook echt een aanrader.
De duivel en het meisje - Paulo Coelho
Ik was helemaal in de sfeer van Coelho, dus wilde nog een boek van hem lezen. Ik vond dit best een leuk verhaal, en de schrijftstijl van Coelho spreekt me enorm aan in al zijn liederlijkheid, maar dit boek gaf niet zo'n stof tot nadenken als De Alchemist.
Terug naar Insulinde - Elle van Rijn
Over een meisje dat opgroeit in Nederlands-Indië en ten tijde van WO2 met haar moeder en siblings in een Jappenkamp terechtkomt. Tijdens mijn eindexamenjaar was Nederlands-Indië een examenonderwerp, dus ik wist nog wel hoe de geschiedenis ongeveer verliep, maar ik vond het een grote meerwaarde hebben om het vanuit het perspectief van een jonge vrouw te lezen. Het is een bijzondere hoofdpersoon, naïef als het gaat om discriminatie en onderdrukking, maar enorm gewiekst en vindingrijk wanneer ze haar familie helpt om te overleven onder de gruwelijke omstandigheden in het kamp. Iets waar ik nooit eerder zo bij stilgestaan heb, is hoe deze 'Nederlanders' Indonesië verlieten na de oorlog. Veel van hen waren nog nooit in Nederland geweest, voelden zich geen Nederlander, maar moesten toch 'terug'. En over hun trauma's kon niet gepraat worden, want Nederland kwam zelf uit een oorlog en veel begrip was er niet voor de kolonisten.
Nooit meer slapen - WF Hermans
Eigenlijk best erg dat ik deze nu pas gelezen heb. Het is een klassieker die ik te lang heb laten liggen. Maar wát een prachtig mooi boek. Het Noorse berglandschap is zo goed beschreven, de motieven van de hoofdpersoon zo duidelijk, de zoemende muggen, de constante jeuk, de natte kleren die maar niet droog worden. Ik kon me levendig voorstellen hoe ijl de lucht gevoeld moet hebben en hoe de wind moet hebben geklonken. Het herinnerde me een beetje aan bergtochten in Chileens Patagonië, maar daar heb ik nooit in een natte tent hoeven slapen met een korzelige, luid snurkende reisgenoot. En daar werd het in ieder geval nog donker wanneer het nacht was.
Ik hoop de verfilming ook snel te kunnen kijken, maar de torrent wil voorlopig niet downloaden 🙁 Even wachten tot er een seed is.
Vandaag ben ik begonnen in Hersenschimmen van Bernlef, om de klassiekers verder door te zetten. Heb ik ooit gelezen in groep 8, maar ik kan me er niet veel van herinneren. Behalve dat het niet was wat ik ervan verwacht had.
